Heshima na hadhi ya juu

Uislamu umemhakikishia mwanamke hadhi yake na ubinadamu wake, na umempa nafasi yake anayostahili katika daraja yoyote anayoweza kuwa kama vile: mama, mke, binti, na daraja nyinginezo. Uliamrisha kwamba afanyiwe wema na kujaliwa kwa njia mahususi. Vile vile ulipigana dhidi ya itikadi mbovu zilizorithiwa za kidini, kiakili, na kijamii ambazo hupunguza hadhi ya mwanamke, kumdhalilisha na kumdunisha.

'Umar bin Khattab - Mwenyezi Mungu amridhie - alisema, “Wallahi (Ninaapa kwa jina la Mwenyezi Mungu), hakika sisi hatukuwa katika zama za Jahiliyya tukiwazingatia wanawake kuwa ni chochote, mpaka Mwenyezi Mungu alipoteremsha yale aliyoteremsha kuhusiana nao, na akawapa yale aliyowapa.” (Al-Bukhari 4913, Muslim 1479) Nuru ya Uislamu iliangaza kabla ya miaka 1400 iliyopita, ikiinua hadhi ya mwanamke, na kumuondolea udhalimu mwingi uliokuwa ukifanywa na mataifa na umma nyingi. Miongoni mwa hayo ni kwamba mwanamke hakuwa na haki ya kumiliki, wala kurithi, na alikuwa akirithiwa au kuchomwa moto pindi mumewe anapokufa, na vile vile alikuwa akiuzwa na kununuliwa. Desturi hii ilibakia imeenea - nchini Uingereza, kwa mfano - hadi mwanzo wa karne ya ishirini.

Kufanya uadilifu kati ya wanawake na wanaume

Uislamu ni dini ya Mola Mlezi wa walimwengu wote, Mwenye kujua yote, Mwenye hekima yote. Katika uadilifu wake na hekima yake ni kutosawazisha mambo mawili tofauti, na kutofautisha kati ya mambo mawili yanayofanana. Ndiyo maana tunapata sheria ya Kiislamu imesawazisha kati ya wanaume na wanawake katika yale wanayofanana na wako sawa ndani yake, na kutofautisha kati yao katika yale yaliyo tofauti, ambayo yalifanya haki na majukumu kulingana na maumbile ya kila mmoja wao na mahitaji yake na uwezo wake, na maumbile yao ya asili ambayo Mwenyezi Mungu aliwaumba kwayo. Uislamu umempa mwanamke nafasi yake inayomfaa katika nyanja zote, na ukasawazisha kati yake na wanaume katika nyanja nyingi, ikiwa ni pamoja na:

Chanzo cha uumbaji

Dharau ya mataifa yaliyotangulia ilifikia kumtoa mwanamke nje ya mipaka ya ubinadamu kamili. Aristoteli anasema: Mwanamke ni mwanamume ambaye ni mkamilifu, na maumbile asili yamemwacha katika ngazi ya chini ya ngazi za viumbe. Naye Sokrates anamfananisha na mti wenye sumu. Mkutano mkubwa ulifanyika Roma ambapo waliamua kwamba mwanamke hana roho wala hawezi kuishi milele, na kwamba hatarithi maisha ya Akhera, na kwamba yeye ni mchafu, na hapaswi kula nyama, wala kucheka, wala kuzungumza! Kwa upande wa Kifaransa, wao walifanya mkutano mnamo mwaka wa 586 kujadili suala "muhimu" ambalo ni: Je, mwanamke ni mwanadamu au si mwanadamu? Na je, ana roho au hana roho? Na ikiwa ana roho, je, ni roho ya kinyama au roho ya mwanadamu? Na ikiwa ni ya mwanadamu, je yeye yuko katika ngazi ya roho ya mwanamume au chini yake? Mwishowe, waliamua kwamba alikuwa mwanadamu, lakini aliumbwa kumtumikia mwanamume tu. Ama Uislamu, huo unakubali usawa wa jinsia mbili hizi katika asili ya uumbaji. Mwenyezi Mungu Mtukufu anasema, "Enyi watu! Mcheni Mola wenu Mlezi aliyewaumba kutokana na nafsi moja, na akamuumba mkewe kutoka nafsi ile ile. Na akaeneza kutokana na wawili hao wanaume wengi na wanawake. Na mcheni Mwenyezi Mungu ambaye kwaye mnaomba, na jamaa zenu. Hakika Mwenyezi Mungu ni Mwenye kuwaangalia." [An-Nisaa: 1]

Wa kwanza kuamini ujumbe wa Mtume alikuwa ni mwanamke, ambaye ni mama wa waumini, Khadija, Mwenyezi Mungu amridhie. Vile vile wanawake walikuwa miongoni mwa wale waliohamia Uhabeshi mara ya kwanza. Vile vile walikuwa miongoni mwa wajumbe wa kwanza waliokuja kutoka Yathrib (Madina) na wakampa Mtume, rehema na amani za Mwenyezi Mungu ziwe juu yake, ahadi ya utii.

Katika historia ya Uislamu, wanawake waliandika mifano angavu, ambayo walijulikana kwa sifa zao nzuri, wingi wa elimu yao na uelewa wao wa ujumbe wa Uislamu. Bali mara nyingi walikuwa watangulizi katika uwanja huu, kwani Waislamu walichukua mambo mengi ya dini yao kutoka kwa wanawake wa Kiislamu wa kupigiwa mifano, wenye elimu na watangulizi katika elimu na kufundisha, haswa mama wa waumini, Aisha, Mwenyezi Mungu awe radhi naye.

Mwanamke hushirikiana na mwanamume katika ibada za pamoja, za lazima, za kupendekezwa, na zinazoruhusiwa, kama vile 'Umrah, Hija, swala ya kuomba mvua inyeshe, Iddi mbili, swala ya Ijumaa na swala za mkusanyiko. Pia ameamrishwa kulingania Uislamu kwa kuamrisha wema na kukataza maovu. Na kuna mifano mingine iliyo wazi inayoonyesha usawa ilioko kati ya jinsia mbili hizi katika majukumu ya kisheria, na wala hawatofautishwi katika hayo isipokuwa katika mambo yanayohusiana na tofauti zilioko katika maumbile yao.

Ingawa Uislamu ulitambua kanuni ya usawa katika majukumu kama msingi wa ujumla, ulizingatia tofauti iliyoko katika maumbile ya jinsia mbili hizi, na majukumu tofauti yanayosababishwa na hilo. Kwa hivyo, Uislamu ukapanga majukumu haya na ukamweka kila mtu katika nafasi yake sahihi, jambo ambalo linasababisha kukamilishana katika maisha. Mwanamume anawajibika katika kutoa matumizi ya mkewe na watoto wake, na anapaswa kuwalinda na kuwashughulikia mambo yao yote ya kifamilia. Naye mwanamke anawajibika juu ya nyumba yake, mumewe na watoto wake, na ana majukumu ambayo anapaswa kuyabeba.

Uislamu umemhakikishia mwanamke haki zake za kiraia, kijamii na kibinafsi, ambazo ni haki alizohakikishiwa mwanamke tangu mwanzo wa ujumbe wa Uislamu zaidi ya miaka 1,400 iliyopita, na kabla ya kuanza kulinganiwa na mashirika ya kiraia na ya haki za binadamu katika zama za kisasa.

Haki za kiraia na za kijamii za mwanamke

Haki za mwanamke katika mambo ya kibinafsi na ndoa

Hayo yaliyotangulia ni mifano tu ya kubainisha baadhi ya haki za mwanamke katika Uislamu. Vinginevyo, haki ambazo sheria ya Kiislamu imempa mwanamke ni nyingi sana.

Umemaliza somo kwa ufanisi