ផ្នែកបច្ចុប្បន្ន model:
មេរៀន ឋានៈនៃគ្រួសារនៅក្នុងសាសនាឥស្លាម
អ៊ុំម៉ះជាបណ្តុំដែលកើតចេញពីបុគ្គលរួមគ្នាដែលមានដូចជា ឫសគល់ ភាសា ប្រវត្តិសាស្ត្រ ហើយដែលសំខាន់បំផុតគឺសាសនា។ បុគ្គលទាំងនេះកើតចេញពីការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍។ បន្ទាប់មកទៀត ពួកគេនឹងបង្កើតគ្រួសារថ្មីដែលនឹងបង្កើតកូនប្រុសស្រីជាបន្តបន្ទាប់រហូតទៅ ដើម្បីធានាបាននូវការរស់រានមានជីវិត និងវិបុលភាពនៃប្រជាជាតិ។
ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលល្អប្រពៃគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់ជីវិតរស់នៅរបស់ប្រជាជាតិ។ ដូច្នេះចាំបាច់ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើមូលដ្ឋានគ្រឹះមួយនេះ ដែលវានោះគឺគ្រួសារ។
ទោះបីជាមនុស្សជាបណ្តុំនៃសង្គមក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនទទួលបាននូវសេចក្តីសុខបានឡើយ លើកលែងតែការរស់នៅក្នុងសង្គមនោះមានការផ្សាភ្ជាប់រវាងពួកគេតាមរយៈទំនាក់ទំនងផ្សេងៗ។ លើសពីនេះទៀត ពួកគេត្រូវចេះគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ និងមានការយល់ដឹងចំពោះបុគ្គលនីមួយៗទៅតាមកម្រិតរបសពួកគេ ជាពិសេសអ្នកដែលជាសមាជិកគ្រួសារ។ គ្រួសារនៅក្នុងសាសនអ៊ីស្លាម គឺជាកោសិកាមួយនៃសង្គមដែលមានបុរស និងស្ត្រីដែលរួមរស់ជាមួយគ្នាតាមរយៈចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលស្របតាមច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាម ហើយនិងពូជពង្សដែលកើតចេញពីអាពាហ៍ពិពាហ៍នោះ។
សាសនាឥស្លាមបានថែរក្សាកោសិកានៃសង្គមមួយនេះ ដោយចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងការជំរុញមនុស្សឱ្យរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងថែរក្សាសិទ្ធិរបស់ក្មេង ដោយត្រូវតែមានការគ្រប់គ្រងទំនាក់ទំនងរវាងសមាជិកទាំងអស់នៃគ្រួសារមួយនេះឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។ រចនាសម្ព័នគ្រួសារដែលល្អ នឹងផ្តល់នូវភាពមនុស្សជាតិដ៏ល្អ ដូចដែលអល់ឡោះប្រាថ្នាចង់បាន។
ឋានៈនៃគ្រួសារនៅក្នុងសាសនាឥស្លាម
អល់ឡោះបានដាំនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់បុរស និងស្ត្រីឱ្យមានទំនោរទៅរកគ្នា។ ហើយទ្រង់បានចាត់ទុកការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ គឺជាមធ្យោបាយស្របច្បាប់មួយដើម្បីបំពេញនូវទំនោរនេះ និងដើម្បីបន្តពូជពង្សមនុស្ស ក៏ដូចជារក្សានូវប្រភេទរបស់ខ្លួន។ ជាការពិតណាស់ នៅក្នុងគម្ពីរគួរអាន និងស៊ុណ្ណះ(លំអានព្យាការី) គឺសាសនាឥស្លាមបានជំរុញមនុស្សឲ្យរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍។
ការកសាងគ្រួសារនៅក្នុងឥស្លាម គឺផ្អែកលើគោលគ្រឹះសំខាន់ពីរដើម្បីគាំទ្រ៖
ការគាំទ្រផ្នែកផ្លូវចិត្ត
គឺតម្រូវឱ្យមានការលួងលោមផ្លូវចិត្ត ក៏ដូចជាសេចក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីមេត្តាករុណាចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ដូចដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ហើយក្នុងចំណោមភស្ដុតាងរបស់ទ្រង់ គឺទ្រង់បានបង្កើតឱ្យពួកអ្នកនូវភរិយាចេញពីខ្លួនពួកអ្នក ដើម្បីឱ្យពួកអ្នកមានភាពកក់ក្ដៅជាមួយនាង។ ហើយទ្រង់បានបង្កើតឱ្យមានការស្រឡាញ់ និងអាណិតអាសូររវាងពួកអ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់ នៅក្នុងរឿងនោះ គឺជាភស្ដុតាងៗសម្រាប់ក្រុមដែលចេះគិតពិចារណា”។ (អើររូម៖២១)
ការគាំទ្រផ្នែកសម្ភារៈ
នៅក្នុងការៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ គឺភាគីនីមួយៗត្រូវគោរពតាម លក្ខខណ្ឌដែលបានព្រមព្រៀង និងមានការប្តេជ្ញាចិត្ត ទំនួលខុសត្រូវចំពោះកាតព្វកិច្ចរៀងៗខ្លួន ដូចជាការផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព ការថែទាំ និងរៀបចំកិច្ចការផ្ទះ និងអ្វីដែលផ្តល់ភាពសុខដុមដល់កុមារ។
សាសនាឥស្លាមជំរុញភាគីទាំងពីរ ទាំងស្វាមី ទាំងភរិយាត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើសំណង់គ្រួសារនេះ និងត្រូវថែរក្សាវាដើម្បីកុំឲ្យវាដួលរលំ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកទាំងឡាយដែលជ្រកក្នុងម្លប់គ្រួសារនេះត្រូវបែកខ្ញែកគ្នា។ អាស្រ័យហេតុនេះហើយទើបសាសនាឥស្លាមជំរុញឱ្យមានការអត់ធ្មត់ និងបន្តរក្សាចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ បើទោះបីជាភាពល្អូកល្អិនរវាងភាគីទាំងពីរ ហាក់ត្រូវបានបាត់បង់ ឬធ្លាក់ចុះក៏ដោយ។ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ចូរពួកអ្នករួមរស់ជាមួយពួកនាង(ភរិយា)ដោយគុណធម៌។ ប្រសិនបើពួកអ្នកមិនពេញចិត្ដពួកនាង (ចូរអត់ធ្មត់) ជួនកាល ការមិនពេញចិត្ដរបស់ពួកអ្នកលើអ្វីមួយនោះ អល់ឡោះអាចនឹងធ្វើឱ្យវាល្អប្រសើរលើសលប់វិញក៏ថាបាន”។ (អាន់នីសាក៖១៩)
