ផ្នែកបច្ចុប្បន្ន model:
មេរៀន គោលការណ៍នៅក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងភេទទាំងពីរ
ច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាមបានយកចិត្តទុកដាក់លើការរៀចំកិច្ចការរបស់មនុស្សក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិតដែលក្នុងនោះ រួមមានទាំងទិដ្ឋភាពនៃទំនាក់ទំនងរវាងបុរស និងស្ត្រីផងដែរ។ ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានបង្កើតបុរស និងស្ត្រីឱ្យមានចំណង់រវាងគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយលទ្ធផលនៃការចំណង់នេះត្រូវតែមានការកំណត់ និងធ្វើឱ្យស្របច្បាប់តាមរយៈការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍។ បើមិនដូច្នេះទេ វាក្លាយជាច្រកទៅកាន់ប្រការអាក្រក់ និងជាភាពវឹកវ(ហ្វិតណះ)ដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតមួយ។ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “បន្ទាប់ពីខ្ញុំស្លាប់ទៅ ខ្ញុំមិនបានបន្សល់ទុកនូវភាពវឹកវរ(ហ្វិតណះ)ណាមួយដែលគ្រាះថ្នាក់ចំពោះបុរសជាងស្ដ្រីឡើយ”។ (ពូខរី៖៥០៩៦, មូស្លីម៖២៧៤១)
អ្វីដែលគ្រោះថ្នាក់បំផុតដែលកើតចេញពីទំនាក់ទំនងរវាងបុរសនិងស្ត្រីនោះ គឺការធ្លាក់ខ្លួនទៅក្នុងអំពើហ្ស៊ីណា។ សាសនាឥស្លាមមិនត្រឹមតែបានហាមឃាត់មិនឲ្យប្រព្រឹត្តទង្វើអសីលធម៌មួយនេះប៉ុណ្ណោះទេ តែផ្ទុយទៅវិញ សាសនានេះថែមទាំងបានព្រមានមិនឲ្យទៅជិតវា និងមិនឲ្យប្រព្រឹត្តនូវប្រការទាំងឡាយណាដែលនាំទៅរកអំពើហ្ស៊ីណានេះផងដែរ។ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ហើយចូរពួកអ្នកកុំទៅក្បែរប្រការហ្ស៊ីណាឱ្យសោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ វាជាអំពើអសីលធម៌ និងជាមាគ៌ាមួយដ៏អាក្រក់បំផុត”។ (អាល់អ៊ិសរ៉ក៖៣២)។ ហើយព្យាការី សអវ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ចំពោះភ្នែកទាំងពីរ ការហ្សីណារបស់វា គឺការមើល។ ត្រចៀកទាំងពីរ ការហ្សីណារបស់វា គឺការស្ដាប់។ អណ្ដាត ការហ្សីណារបស់វា គឺការនិយាយ។ ដៃ ការហ្សីណារបស់វា គឺការស្ទាប។ ចំណែកជើង ការហ្សីណារបស់វា គឺការដើរ។ រីឯចិត្ដ គឺមានទំនោរនិងប៉ងប្រាថ្នា ហើយប្រដាប់ភេទជាអ្នកបញ្ជាក់ថា ត្រឹមត្រូវ ឬមិនត្រឹមត្រូវ”។ (ពូខរី៖៦២៤៣, មូស្លីម៖២៦៥៧)
ដើម្បីចៀសវាងពីការងាកចេញពីផ្លូវត្រូវ ឬចៀសពីកំហុសឆ្គងដែលអាចបណ្តាលឲ្យមានផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរ ច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាមដ៏ស្អាតស្អំបានយកចិត្តទុកដាក់ដាក់ចេញនូវគោលការណ៍ជាច្រើននៅក្នុងការទំនាក់ទំនងរវាងបុរសនិងស្ត្រី នៅពេលដែលតម្រូវការកើតឡើង ដូចជាការលក់ដូរ និងប្រតិបត្តិបានផ្សេងទៀត ដែលត្រូវបានអនុញ្ញាត ឬនៅពេលដែលមានភាពចាំបាច់ខ្លាំង ដូចជាការព្យាបាលស្ត្រីពីសំណាក់គ្រូពេទ្យបុរសនៅពេលដែលគ្មានគ្រូពេទ្យស្រ្តី។ ក្នុងចំណោមគោលការណ៍ទាំងនោះមាន៖
ទម្លាក់ភ្នែកចុះ
អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលទៅកាន់បណ្ដាបុរសដែលមានជំនឿឱ្យពួកគេដាក់ក្រសែភ្នែករបស់ពួកគេចុះពីការសម្លឹងមើល(ស្ដ្រី និងអ្វីដែលច្បាប់អ៊ីស្លាមបានហាមឃាត់) ហើយឱ្យពួកគេថែរក្សានូវប្រដាប់ភេទរបស់ពួកគេ(អំពីប្រការហ្ស៊ីណា)។ នោះគឺជាប្រការស្អាតស្អំបំផុតសម្រាប់ពួកគេ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះដឹងជ្រួតជ្រាបបំផុតនូវអ្វីដែលពួកគេប្រព្រឹត្ដ។ ហើយចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលទៅកាន់បណ្ដាស្ដ្រីដែលមានជំនឿឱ្យពួកនាងដាក់ក្រសែភ្នែករបស់ពួកនាងចុះពីការសម្លឹងមើល(បុរសនិងអ្វីដែលច្បាប់អ៊ីស្លាមបានហាមឃាត់) ហើយឱ្យពួកនាងថែរក្សាប្រដាប់ភេទរបស់ពួកនាង(អំពីប្រការហ្ស៊ីណា)”។ (អាន់នួរ៖៣០-៣១)
ចៀសវាងការប៉ះ និងចាប់ដៃ
អំពី អាអ៊ីស្ហះ រទអ ពិតណាស់គាត់បាននិយាយពណ៌នាពីការធ្វើសច្ចាប្រណិធានរបស់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ចំពោះស្រ្តីថា៖ “ទេ សូមស្បថនឹងអល់ឡោះ! ដៃរបស់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ មិនប៉ះ(ចាប់)ដៃស្ត្រីជាដាច់ខាត”។ (ពូខរី៖៥២៨៨, មូស្លីម៖១៨៦៦)។ អំពី ម៉ាកកល់ ពិន យ៉ាសើរ រទអ បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ប្រសិនបើគេយកម្ជុលដែកចាក់ទម្លុះក្បាលនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នក គឺវាល្អប្រសើរសម្រាប់បុគ្គលនោះជាងការដែលគាត់ប៉ះស្ត្រីដែលគេមិនអនុញ្ញាតឲ្យគាត់(ប៉ះពាល់)ទៅទៀត”។ (រាយការណ៍ដោយ តប់រ៉នី ក្នុងសៀវភៅ អាល់កាពៀរ៖៤៨៦ ហើយបញ្ជាក់ពីភាពត្រឹមត្រូវរបស់វាដោយ អាល់ហ្ពានី)
ចៀសវាងពីការនៅកន្លែងស្ងាត់តែពីរនាក់
រ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ចូរកុំឲ្យបុរសនៅស្ងាត់ៗ(តែពីរនាក់)ជាមួយស្ដ្រី លើកលែងតែមានម៉ះរិម(សាច់ញាតិជិត ដែលគេហាមឃាត់មិនឲ្យរៀបការជាមួយ)នៅជាមួយ”។ (ពូខរី៖៥២៣៣, មូស្លីម៖១៣៤១)។ លោកបានមានប្រសាសន៍ទៀតថា៖ “ចូរពួកអ្នកកុំនៅស្ងាត់ៗ(តែពីរនាក់)ជាមួយស្ដ្រី ព្រោះថាមានស្ហៃតនជាអ្នកទីបីនៅជាមួយដែរ”។ (អះម៉ាត់៖១១៥)។ ជាការពិតណាស់ ការនៅស្ងាត់ៗតែពីរនាក់(រវាងបុរសនិងស្ត្រី) គឺជាច្រកទ្វារដែលនាំទៅកាន់ប្រការអាក្រក់ដែលស្ហៃតនប្រើប្រាស់វាដើម្បីទាញបុរសនិងស្ត្រីនោះឲ្យធ្លាក់ទៅក្នុងប្រការដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានហាមឃាត់។
មានគោលការណ៍ដោយឡែកមួយចំនួនសម្រាប់ស្ត្រីមូស្លីមដែលចាំបាច់លើនាងត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នៅពេលកាលៈទេសៈតម្រូវឲ្យនាងត្រូវប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយបុរស។
ចាំបាច់លើស្ត្រីមូស្លីមត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគោលការណ៍សម្លៀកបំពាក់តាមបែបឥស្លាមដើម្បីជាការអនុវត្តតាមបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ ក៏ដូចជាដើម្បីឲ្យបុរសទាំងឡាយមានការគោរពឲ្យតម្លៃនាង និងមិនបៀតបៀនចំពោះនាង មិនថាតាមរយៈពាក្យសម្តី កាយវិការ ឬការសម្លឹងមើល។ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលទៅកាន់បណ្ដាស្ដ្រីដែលមានជំនឿឱ្យពួកនាងដាក់ក្រសែភ្នែករបស់ពួកនាងចុះពីការសម្លឹងមើល(បុរសនិងអ្វីដែលច្បាប់អ៊ីស្លាមបានហាមឃាត់) ហើយឱ្យពួកនាងថែរក្សាប្រដាប់ភេទរបស់ពួកនាង(អំពីប្រការហ្ស៊ីណា)។ ហើយកុំឱ្យពួកនាងបង្ហាញសម្រស់របស់នាង លើកលែងតែអ្វីដែលបានស្ដែងចេញជាធម្មតា(មុខ ប្រអប់ដៃប្រអប់ជើង)។ ហើយឱ្យពួកនាងយកស្បៃគ្របឱ្យជិតនៅបរិវេណដើមទ្រូង និងករបស់នាង”។ (អាន់នួរ៖៣១)។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលទៀតថា៖ “ឱព្យាការី! ចូរអ្នកប្រាប់ទៅកាន់បណ្ដាភរិយារបស់អ្នក និងកូនស្រីទាំងឡាយរបស់អ្នក ហើយនិងស្ដ្រីរបស់បណ្ដាអ្នកមានជំនឿឱ្យបិទបាំងទៅលើរាងកាយរបស់ពួកនាងដោយស្បៃរបស់ពួកនាង(គឺត្រូវគ្រប ពីក្បាលរហូតដល់ក្រោមទ្រូងនៃរាងកាយ)។ ធ្វើដូច្នោះងាយស្រួល បំផុតដែលពួកនាងនឹងត្រូវគេស្គាល់(ថាជាស្ដ្រីមូស្លីមដែលមានសេរី ភាព) ហើយពួកនាងក៏មិនអាចត្រូវគេមើលងាយដែរ។ ហើយអល់ឡោះមហាអភ័យទោស មហាអាណិតស្រឡាញ់”។ (អាល់អះហ្សាប៖៥៩)
ចៀសវាងការប្រើទឹកអប់នៅពេលមានវត្តមានបុរស
រ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ស្ត្រីរូបណាដែលប្រើគ្រឿងក្រអូប រួចមកនាងដើរកាត់ហ្វូងមនុស្សដើម្បីឲ្យគេស្រង់ក្លិនរបស់នាង នោះនាងគឺជាអ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តហ្ស៊ីណា”។ (អាន់ណាសាអ៊ី៖៥១២៦)
និយាយស្តីម៉ឺងម៉ាត់ និងមិនត្រូវនិយាយសម្តីម្ញ៉ិម៉្ញក់
អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ឱបណ្ដាភរិយារបស់ព្យាការី! ពួកនាងមិនដូចអ្នកណាម្នាក់ក្នុងចំណោមស្ដ្រីដទៃឡើយ។ ប្រសិនបើពួកនាងកោតខ្លាចអល់ឡោះ ពួកនាងកុំប្រើពាក្យសំដីទន់ភ្លន់ម្ញ៉ិកម្ញ៉ក់(ជាមួយបុរសដែលមិនមែនជាស្វាមី)ឱ្យសោះ ជាហេតុធ្វើឱ្យបុរសដែលមានជំងឺ(ចំណង់តណ្ហា)នៅក្នុងចិត្ដរបស់គេមានអារម្មណ៍(ចំពោះពួកនាង)។ តែពួកនាងត្រូវនិយាយនូវពាក្យសំដីណាដែលល្អ”។ (អាល់អះហ្សាប៖៣២)
ដើរប្រកបដោយភាពសុភាពរាបសា និងអៀនខ្មាស
អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលអំពីកូនស្រីរបស់លោក ស្ហ៊ូអែប នៅពេលដែលនាងបានទៅរកព្យាការីមូសាដើម្បីប្រាប់លោកពីសាររបស់ឪពុកនាងថា៖ “ហើយនារីម្នាក់ក្នុងចំណោមគេទាំងពីរបានមកជួបគាត់ដោយដើរប្រកបដោយភាពអៀនខ្មាស”។ (អាល់ក៏សស់៖២៥)។ ហើយទ្រង់បានមានបន្ទូលសំដៅចំពោះស្ត្រីទាំងឡាយថា៖ “ហើយចូរកុំឱ្យពួកនាងដើរទន្ទ្រាំជើងបន្លឺសំឡេងដើម្បីឱ្យគេដឹងនូវអ្វីដែលពួកនាងលាក់បាំងអំពីការតុបតែងរបស់ពួកនាងឱ្យសោះ”។ (អាន់នួរ៖៣១)