ផ្នែកបច្ចុប្បន្ន model:
មេរៀន សឡាតរបស់អ្នកដំណើរ និងអ្នកជំងឺ
សឡាត គឺជាកាតព្វកិច្ចទៅលើជនមូស្លីមនៅគ្រប់ស្ថានភាពទាំងអស់ ដរាបណាគេនៅមានសតិបញ្ញា និងស្មារតីពេញលេញ។ ប៉ុន្តែសាសនាឥស្លាមបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះស្ថានភាពខុសៗគ្នារបស់មនុស្ស និងតម្រូវការរបស់ពួកគេ ក្នុងនោះ គឺពេលមានជំងឺ និងពេលធ្វើដំណើរ។
ស៊ូណិតចំពោះអ្នកដែលធ្វើដំណើរដែលមានរយៈពេលតិចជាងបួនថ្ងៃគប្បីបង្រួមសឡាត(សឡាតកសើរ)ពីបួនរ៉ក្អាត់មកពីររ៉ក្អាត់វិញ ដោយត្រូវសឡាតហ្ស៊ូហូរ អាសើរ និងអ៊ីស្ហាចំនួនពីររ៉ក្អាត់ជំនួសឲ្យការសឡាតបួនរ៉ក្អាត់ លើកលែងតែក្នុងករណីដែលគេសឡាតជាមួយអ៊ីម៉ាំដែលមិនមែនជាអ្នកធ្វើដំណើរ គឺត្រូវសឡាតតាមអ៊ីម៉ាំដោយត្រូវសឡាតបួនរ៉ក្អាត់ដូចអ៊ីម៉ាំដែរ។
គេបង្គាប់ប្រើឲ្យអ្នកដែលធ្វើដំណើរបោះបង់សឡាតស៊ូណិតរ៉វ៉ាតិបទាំងអស់ លើកលែងតែរ៉វ៉ាតិបហ្វាជើរ(ស៊ូណិតហ្វាជើរ)ប៉ុណ្ណោះ ហើយគេក៏បង្គាប់ប្រើឲ្យថែរក្សាលើការសឡាតវីតៀរ ក៏ដូចជាគីយ៉ាមុលឡៃល៍ផងដែរ។
គេអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកដែលធ្វើដំណើរអាចផ្តុំគ្នារវាងសឡាតហ្ស៊ូហូរនិងសឡាតអាសើរ ហើយនិងសឡាតម៉ាហ្រ្គិបនិងសឡាតអ៊ីស្ហានៅក្នុងពេលវេលាមួយក្នុងចំណោមពេលវេលារបស់វាទាំងពីរ ជាពិសេសនៅពេលដែលគេត្រូវផ្លាស់ប្តូរពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ ជាការសម្រាល និងបន្ធូរបន្ថយពីអល់ឡោះជាម្ចាស់សម្រាប់គេ និងជាក្តីមេត្តាករុណាអំពីទ្រង់ ក៏ដូចជាដកចេញនូវការលំបាកផ្សេងៗផងដែរ។
ចំពោះអ្នកជំងឺដែលមិនអាចឈរសឡាតបាន ឬប្រសិនបើគេឈរនឹងធ្វើឲ្យមានបញ្ហាដល់ខ្លួន ឬធ្វើឲ្យជំងឺមិនងាយជាជាដើម គឺច្បាប់ឥស្លាមមិនដាក់កាតព្វកិច្ចឲ្យឈរសឡាតនោះទេ ដោយគេត្រូវសឡាតអង្គុយវិញ។ ប្រសិនបើគេមិនអាចសឡាតដោយអង្គុយបានទេ ចាំបាច់លើគេត្រូវសឡាតដោយដេកផ្អៀង។ ព្យាការី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “អ្នកត្រូវសឡាតដោយឈរ។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចឈរបានទេ អ្នកត្រូវសឡាតដោយអង្គុយ។ ហើយប្រសិនបើមិនអាចទៀត ចូរសឡាតដោយដេកផ្អៀង”។ (ពូខរី៖១១១៧)
