ផ្នែកបច្ចុប្បន្ន model:
មេរៀន អ្នកដែលអល់ឡោះអនុគ្រោះដល់ពួកគេឲ្យផ្អាកបួស
អ្នកដែលអល់ឡោះអនុគ្រោះដល់ពួកគេឲ្យផ្អាកបួស
អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានអនុគ្រោះដល់ប្រភេទមនុស្សមួយចំនួនឲ្យផ្អាកបួសនៅក្នុងខែរ៉ម៉ាហ្ទនដើម្បីជាការសម្រាល និងបន្ធូរបន្ថយដល់ពួកគេ ហើយក៏ជាក្តីមេត្តាករុណាអំពីទ្រង់ដល់ពួកគេផងដែរ។ ក្រុមទាំងនោះមានដូចខាងក្រោម៖
ដូចនេះ គេអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេអាចផ្អាកបួស តែត្រូវបួសសងវិញបន្ទាប់ពីខែរ៉ម៉ាហ្ទនបានចប់ចំពោះអ្នកដែលសង្ឃឹមថា នឹងអាចជាសះស្បើយឡើងវិញ។
ដោយសារចាស់ជរា ឬមានជំងឺដែលគ្មានសង្ឃឹមថានឹងជាសះស្បើយឡើងវិញបាន។ ដូចនេះ គេអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេអាចផ្អាកបួស តែត្រូវផ្ដល់ម្ហូបអាហារទៅឲ្យជនក្រីក្ររៀងរាល់ថ្ងៃចំនួនគីឡូកន្លះអំពីម្ហូបអាហារដែលអ្នកស្រុកបរិភោគប្រចាំថ្ងៃ។
ពិតណាស់ គេមិនអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេទាំងពីរបួសឡើយ ហើយបើទោះជាគេទាំងពីរបួស ក៏ការបួសនោះមិនត្រឹមត្រូវដែរ។ ចាំបាច់លើគេទាំងពីរត្រូវបួសសងវិញបន្ទាប់ពីចប់ខែរ៉ម៉ាហ្ទន។
ប្រសិនបើពួកនាងខ្លាចមានគ្រោះថ្នាក់លើខ្លួនឯង ឬក៏ទៅលើកូនៗរបស់ពួកនាង គឺគេទាំងពីរអាចផ្អាកបួស ហើយត្រូវបួសសងវិញ។ អំពី អាណាស ពិន ម៉ាលិក រទអ ពិតណាស់ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “សូមអ្នកអង្គុយចុះ ខ្ញុំនឹងនិយាយប្រាប់អ្នកអំពីការបួស។ ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានលើកលែង(អនុគ្រោះ)ចំពោះអ្នកដែលធ្វើដំណើរអាចសឡាតត្រឹមពាក់កណ្តាល(សឡាតដែលមានបួនរ៉ក្អាត់អាចបង្រួម(កសើរ)មកសឡាតត្រឹមពីររ៉ក្អាត់) ហើយទ្រង់ក៏បានលើកលែងផងដែរចំពោះអ្នកដំណើរ ស្ត្រីបំបៅកូន និងស្រ្តីមានផ្ទៃពោះអាចផ្អាកបួសបាន”។ (អ៊ិពនូម៉ាហ្ជះ៖១៦៦៧)
ក្នុងកំឡុងពេលធ្វើដំណើរ និងពេលស្នាក់នៅបណ្តោះអាសន្នរបស់គេដែលមានរយៈពេលតិចជាងបួនថ្ងៃ គឺច្បាប់អនុញ្ញាតឲ្យគេអាចផ្អាកបួស ហើយបួសសងវិញបន្ទាប់ពីចប់ខែរ៉ម៉ាហ្ទន។
អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ជនណាដែលមានជំងឺ ឬធ្វើដំណើរ(អាចផ្អាកបួសបាន) តែត្រូវបួសសងវិញនៅថ្ងៃផេ្សង(តាមចំនួនថ្ងៃដែលបានផ្អាកនោះ)។ អល់ឡោះចង់ឲ្យពួកអ្នកងាយស្រួល ហើយអល់ឡោះមិនចង់ឲ្យពួកអ្នកលំបាកនោះទេ”។ (អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ៖១៨៥)
តើច្បាប់ចែងយ៉ាងដូចម្តេចចំពោះអ្នកដែលផ្អាកបួសនៅក្នុងខែរ៉ម៉ាហ្ទនដោយគ្មានហេតុផលដែលគេអនុគ្រោះ?
អ្នកទាំងឡាយដែលផ្អាកបួសនៅក្នុងខែរ៉ម៉ាហ្ទនដោយគ្មានមូលហេតុស្របច្បាប់ដែលគេអនុគ្រោះទេនោះ ចាំបាច់លើគេត្រូវសារភាពកំហុស(តាវហ្ពាត់)ទៅចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ ត្បិតរូបគេបានប្រព្រឹត្តនូវបាបកម្មដ៏ធំមួយ និងបានល្មើសទៅនឹងបទបញ្ជារបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលជាអ្នកបង្កើត(អល់ឡោះ) ហើយចាំបាច់លើគេត្រូវបួសសងសម្រាប់ថ្ងៃនោះវិញ។ រីឯអ្នកដែលបានដាច់បួសដោយសារការរួមភេទ គឺគេត្រូវសារភាពកំហុស(តាវហ្ពាត់)ទៅចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ និងបួសសងសម្រាប់ថ្ងៃនោះ។ ព្រមជាមួយគ្នានេះ ចាំបាច់លើគេត្រូវទទួលការផាកពិន័យចំពោះអំពើល្មើសដែលគេបានប្រព្រឹត្តនោះ ដោយត្រូវដោះលែងទាសករម្នាក់ឲ្យមានសេរីភាព តាមរយៈការទិញទាសករម្នាក់ដែលជាមូស្លីម រួចដោះលែងគេឲ្យមានសេរីភាព។ ជាការពិតណាស់ សាសនាឥស្លាមបានសង្កត់ធ្ងន់ពីសារៈសំខាន់នៃការរំដោះមនុស្សចេញពីភាពជាទាសករ និងខ្ញុំបម្រើគេនៅគ្រប់កាលៈទេសៈដែលសមស្របទាំងអស់។ ប្រសិនបើគេគ្មានទាសករសម្រាប់ដោះលែង ដូចជាស្ថានភាពសព្វថ្ងៃនេះជាដើម គឺគេត្រូវបួសចំនួនពីរខែបន្តបន្ទាប់គ្នា។ ហើយប្រសិនបើគេគ្មានលទ្ធភាពទៀត គឺត្រូវផ្ដល់ចំណីអាហារដល់ជនក្រីក្រចំនួនហុកសិបនាក់។
