បន្តរៀន

អ្នកមិនបានចុះឈ្មោះចូលទេ
ចុះឈ្មោះឥឡូវនេះក្នុងវេបសាយ(តាក)ដើម្បីតាមដានភាពល្អប្រសើររបស់អ្នក ប្រមូលពិន្ទុ និងការចូលរួមក្នុងការប្រកួតប្រជែង បន្ទាប់ពីមានការចុះឈ្មោះរួចហើយ អ្នកនឹងទទួលបានវិញ្ញាបនបត្រអ៊ីនធឺណិតក្នុងប្រធានបទដែលអ្នកសិក្សាវា

ផ្នែកបច្ចុប្បន្ន model:

មេរៀន វ៉ាកាហ្វ(ទាយជ្ជទាន)

នៅក្នុងមេរៀននេះ យើងនឹងសិក្សាឈ្វែងយល់អំពីអ្វីទៅដែលជាការវ៉ាកាហ្វ ដូចជាច្បាប់របស់វា នៅក្នុងសាសនាអ៊ីស្លាម។

  • យល់ដឹងអំពីអត្ថន័យនៃការវ៉ាកាហ្វ ក៏ដូចជាមូលហេតុនៃការអនុញ្ញាតឱ្យមានការវ៉ាកាហ្វ នៅក្នុងសាសនាអ៊ីស្លាម
  • ស្វែងយល់អំពីច្បាប់វ៉ាកាហ្វ នៅក្នុងសាសនាអ៊ីស្លាម

count: ចំនួនសិស្សផ្សេងទៀតដែលបានបញ្ចប់មេរៀននេះ។

អ្នកដែលអល់ឡោះបានប្រទានពរដល់ទ្រព្យសម្បត្តិ និងភាពងាយស្រួលខ្លះចង់រកលុយរបស់ពួកគេ - ដែលជាកន្លែងដែលដើមទុនដំបូងនៅដដែល ហើយអត្ថប្រយោជន៍នៅតែបន្ត - ជាអំណោយទានដែលប្រាក់ចំណូលដែលបានប្រើប្រាស់ក្នុងបុព្វហេតុសប្បុរសធម៌។ ដើម្បីបាននូវអំពើល្អក្នុងជីវិត និងក្រោយពេលស្លាប់ ហើយតាមរយៈអំណោយទាន ផលប្រយោជន៍ដ៏ធំគឺបានមកជួយអ្នកខ្វះខាត ។ មនុស្សមួយចំនួន នៅពេលដែលអល់ឡោះបានប្រទាននូវទ្រព្យសម្បត្តិ និងភាពងាយស្រួលដល់ពួកគេ ពួកគេក៏បានដកយកទ្រព្យសម្បត្តិមួយចំនួនដើម្បីធ្វើការវ៉ាកាហ្វ សម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងផ្លូវសប្បុរសធម៌ផ្សេងៗ។ ដើម្បីទទួលបានផលបុណ្យពីអល់ឡោះ បើទោះបីជាគេនៅរស់ ឬស្លាប់ទៅហើយក៏ដោយ ក៏ផលបុណ្យនឹងបានទៅដល់គេជានិច្ច។ ការធ្វើវ៉ាកាហ្វ ជាទង្វើដែលល្អប្រសើរបំផុត ព្រោះវាបានផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់អ្នកដែលមានតម្រូវការ។

អត្តន័យនៃពាក្យវ៉ាកាហ្វ

វ៉ាកាហ្វ គឺជាការដាក់នៅទ្រព្យសម្បត្តិអ្វីមួយ ដើម្បឱ្យគេប្រើប្រាស់ ឬទទួលយកប្រយោជន៍ពីវា ដើម្បីទទួលបានផលបុណ្យពីអល់ឡោះ ។

ច្បាប់ស្តីអំពីការវ៉ាកាហ្វ

វ៉ាកាហ្វេជាប្រការស៊ូណិត ហើយវាគឺជាទម្រង់មួយនៃសប្បុរសធម៌ដ៏ល្អបំផុត និង ស្ថិតក្នុងចំណោមទង្វើដ៏ថ្លៃថ្នូរបំផុតក្នុងការខិតចូលទៅជិតអល់ឡោះ។ ជាវិធីដែលផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់មនុស្សបំផុត។ ម្យាងទៀត វាជាទង្វើដែលអាចឱ្យគេទទួលផលបុណ្យរហូត មិនចេះចប់ បើទោះបីជាគេស្លាប់ទៅហើយក៏ដោយ។

មូលហេតុនៃការអនុញ្ញាតឱ្យមានការវ៉ាកាហ្វ

អល់ឡោះបានអនុញ្ញាតឱ្យមានការវ៉ាកាហ្វ ព្រោះតែវាមានអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើន សម្រាប់ជីវិតលោកិយ និងថ្ងៃបរលោក។ដោយពួកគេបង្កើនផលបុណ្យរបស់គេ ដោយការដាក់វ៉ាកាហ្វទ្រព្យសម្បត្តិរបស់គេ ដើម្បីទទួលបានការពេញចិត្តពីអល់ឡោះ និងទទួលផលបុណ្យរហូតមិនចេះចប់ បើទោះបីជាគេស្លាប់ទៅហើយក៏ដោយ។ ស្របពេល ជាមួយគ្នានេះដែរ វានាំឱ្យសហគមន៍របស់ពួកគេកាន់តែមានភាពជិតស្និទ្ធជាមួយគ្នា។ និង ជាទម្រង់នៃសប្បុរសធម៌ដ៏ល្អបំផុតមួយ។

ហើយវាជាទម្រង់នៃសប្បុរសធម៌ដ៏ល្អបំផុតមួយ។

អល់ឡោះមានបន្ទូលថា៖ “ ពួកអ្នកនឹងមិនអាចទទួលបានផលល្អឡើយ លុះត្រាតែ ពួកអ្នកបរិច្ចាគមួយចំនួននូវអ្វីដែលពួកអ្នកស្រឡាញ់ ហើយអ្វី ក៏ដោយដែលពួកអ្នកបរិច្ចាគនោះ ពិតប្រាកដណាស់អល់ឡោះ ដឹងបំផុតចំពោះវា ’’។ (ជំពូក អាល់ម៉ាអ៊ីហ្ទះ ៖ ៩២)

អ៊ិបនូ អ៊ូមើរ បានរាយការណ៍ថា៖ ពេលដែលអ៊ូមើរ ទទួលបានដីមួយចំណែក នៅខុយពើរ គាត់ក៏បានមករកព្យាការី ﷺ ដោយនិយាយថា៖ ខ្ញុំមានដីល្អមួយកន្លែង ដែលខ្ញុំមិនធ្លាប់មានពីមុនមកនោះទេ។ ដូច្នេះតើអ្នកផ្តល់យោបល់អ្វីដល់ខ្ញុំអំពីវាដែរទេ? ព្យាការី ﷺ បានមានប្រសាសន៍៖ « បើអ្នកបើអ្នកមានបំណងចង់ទុកវាជាវ៉ាកាហ្វ ដើម្បីប្រើប្រាស់ក្នុងគោលបំណងសប្បុរសធម៌ក៏ល្អ»។ ដូច្នេះ អ៊ូមើរបានដាក់ដីនោះ ជាវ៉ាកាហ្វ (ដោយមិនលក់ ឬផ្តល់ជាកម្មសិទ្ធិ និងមរតកដល់អ្នកណានោះទេ) ដោយត្រូវបានទុកប្រើសម្រាប់ជនក្រីក្រ ញាតិសន្ដាន ទាសករដែលចង់រំដោះខ្លួន សម្រាប់ភ្ញៀវ និងអ្នកធ្វើដំណើរ ហើយអ្នកគ្រប់គ្រងអាចដកសម្រាប់ចំណាយចាយ បរិភោគបានដោយសមរម្យ ហើយគាត់ក៏អាចផ្តល់វាដល់មិត្ដភក្ដិរបស់គាត់ផងដែរ ដោយគ្មានបំណងចង់ក្លាយជាអ្នកមានដោយមធ្យោបាយនេះឡើយ។ (ពូខរី ៖ ២៧៧២ និង មូស្លីម ៖ ១៦៣២)

ប្រភេទនៃការវ៉ាកាហ្វ

١
1. វ៉ាកាហ្វសម្រាប់ប្រើប្រាស់នៅក្នុងកិច្ចការសាសនា
٢
2. វ៉ាកាហ្វសម្រាប់ប្រើប្រាស់នៅក្នុងកិច្ចការលោកិយ

វ៉ាកាហ្វសម្រាប់ប្រើប្រាស់នៅក្នុងកិច្ចការសាសនា

ឧទាហរណ៍៖ បុគ្គលម្នាក់ដាក់វ៉ាកាហ្វម៉ាស្ចិត ឬសាលារៀន ឬផ្ទះសម្រាប់អ្នកទន់ខ្សោយ ក្រីក្រ កំព្រា ស្ត្រីមេម៉ាយជាដើម។

វ៉ាកាហ្វសម្រាប់ប្រើប្រាស់នៅក្នុងកិច្ចការលោកិយ

ឧទាហរណ៍៖ សង់ផ្ទះ ហើយដាក់វាវ៉ាកាហ្វ សម្រាប់អ្នកស្នងមរតក ឬគាត់វ៉ាកាហ្វដីស្រែ និងបែងចែកទិន្នផលដល់ពួកគេ។

វ៉ាកាហ្វអាចកើតឡើង និងមានភាពត្រឹមត្រូវបាន តាមវិធីមួយក្នុងចំណោមវិធីពីរយ៉ាង៖

١
1. តាមរយៈពាក្យពេចន៍៖ ដូចជានិយាយថា៖ ខ្ញុំដាក់វ៉ាកាហ្វ ឬខ្ញុំផ្តល់ជាអំណោយទានជាដើម។
٢
2. តាមរយៈសកម្មភាព៖ ដូចជាការសាងសង់ម៉ាស្ចិត ហើយអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សធ្វើការថ្វាយបង្គំនៅក្នុងនោះ ឬទុកទីបញ្ចុះសព ហើយអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សប្រើប្រាស់វា ឬបង្កើតសាលារៀន ហើយអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សទៅសិក្សានៅទីនោះ ឬជីកអណ្តូង ហើយអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សផឹកពីទីនោះ។

លក្ខខណ្ឌនៃការវ៉ាកាហ្វ

١
1. អ្នកដែលដាក់វ៉ាកាហ្វ ត្រូវតែជាអ្នកដែលមានសិទ្ធិសេរីភាពក្នុងការដាក់វ៉ាកាហ្វ ជាម្ចាស់កម្មសិទ្ធិននៃអ្វីដែលគេនឹងដាក់វ៉ាកាហ្វ។
٢
2. ទ្រព្យដែលដាក់វ៉ាកាហ្វ គឺជារបស់ដែលមានពិត ជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកដាក់វ៉ាកាហ្វ។
٣
3. ទ្រព្យដែលដាក់វ៉ាកាហ្វ គឺជារបស់ដែលគេស្គាល់ថាអាចប្រើប្រាស់បាន និងអាចរក្សាទម្រង់ដើមរបស់វា។
٤
4. ទ្រព្យដែលដាក់វ៉ាកាហ្វ គឺសម្រាប់ផ្លូវល្អមួយ ដូចជា សម្រាប់ម៉ាស្ចិត សម្រាប់សាច់ញាតិ និងជនក្រីក្រជាដើម។
٥
5. ទ្រព្យដែលដាក់វ៉ាកាហ្វ គឺត្រូវកំណត់ឱ្យបានច្បាស់ថាសម្រាប់ប្រើប្រាស់លើអ្វី សម្រាប់អ្នកណា ដូចជា សម្រាប់ម៉ាស្ចិតមួយនេះ ឬអ្នកក្រម្នាក់នេះ ឈ្មោះនេះ ជាដើម។
٦
6. ទ្រព្យដែលដាក់វ៉ាកាហ្វ គឺសម្រាប់ប្រើប្រាស់ជារាងរហូត មិនមែនបណ្ដោះអាសន្ន សកម្ម មិនជាប់គាំង ឬផ្អាក។ លើកលែងតែម្ចាស់របស់វាកំណត់ថាត្រូវផ្អាក នៅពេលគេស្លាប់ ក្នុងករណីនេះគឺត្រូវបានបញ្ចប់ ហើយវានឹងក្លាយជាទ្រព្យបណ្តាំវិញ។

ការដាក់វ៉ាកាហ្វ មិនត្រូវបានកំណត់ចំនួនជាក់លាក់ទេ ប៉ុន្តែវាស្របទៅតាមស្ថានភាពរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ ទាក់ទងនឹងទ្រព្យសម្បត្តិ និងសមត្ថភាពរបស់ពួកគេ។ អ្នកដែលមាន ហើយគ្មានអ្នកទទួលមរតក នោះគេអាចដាក់វ៉ាកាហ្វទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់គេបាន។ ហើយអ្នកដែលមាន ប៉ុន្តែគេមានអ្នកដែលត្រូវទទួលមរតក នោះគេអាចដាក់វ៉ាកាហ្វខ្លះ ហើយសល់ទុកឲ្យអ្នកដែលត្រូវទទួលមរតក។

ការដាក់វ៉ាកាហ្វ គឺជាការដាក់ទ្រព្យសម្រាប់ជាប្រយោជន៍ជារៀងរហូតមិនកំណត់រយៈពេលរបស់វា សម្រាប់អល់ឡោះ។ អ្នកណាហើយដែលបានដាក់វ៉ាកាហ្វដី ផ្ទះសម្បែង ឬស្រែចំការ សម្រាប់អល់ឡោះ នោះគេគ្មានសិទ្ធិកាន់កាប់ និងចំណាយអ្វីទៀតនោះទេ។ គេមិនអាចលក់ បរិច្ចាគ ទទួលមរតក ឬយកមកវិញបានទេ ហើយអ្នកដែលត្រូវទទួលមរតកពីគេក៏គ្មានសិទ្ធិលក់វាដែរ ព្រោះវាមិនមែនជាចំណែកនៃកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកទទួលមរតកទៀតទេ។

ហើយប្រសិនបើបុគ្គលណាហើយ ដែលនិយាយពាក្យថាខ្ញុំដាក់វ៉ាកាហ្វ ឬបង្ហាញនូវសកម្មភាពដែលបញ្ជាក់ថា គេបានដាក់វ៉ាកាហ្វហើយនោះ គឺត្រូវតែដាក់វ៉ាកាហ្វ។ ដោយគេគ្មានសិទ្ធិចំណាយ ឬចាត់ចែងអ្វីទៀតនោះឡើយ ព្រោះវានឹងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ការធ្វើវ៉ាកាហ្វ។

អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ គឺបរិសុទ្ធ ហើយទ្រង់មិនទទួលយកអ្វីក្រៅពីភាពបរិសុទ្ធឡើយ។ ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកមូស្លីមចង់វ៉ាកាហ្វអ្វីមួយដើម្បីស្វែងរកការពេញចិត្តពីអល់ឡោះនោះ ជាការប្រសើរបំផុតសម្រាប់គាត់ក្នុងការជ្រើសរើសទ្រព្យសម្បត្តិដែលមានតម្លៃបំផុត និងជាទីស្រឡាញ់បំផុតចំពោះគាត់ ព្រោះវាបញ្ជាក់ពីភាពសុចរិត និងសេចក្តីសប្បុរសយ៉ាងពេញលេញ។

ទិដ្ឋភាពនៃការវ៉ាកាហ្វដ៏ល្អបំផុតនោះ គឺការវ៉ាកាហ្វនូវអ្វីដែលផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់ប្រជាជនម៉ូស្លីមគ្រប់ពេលវ និងគ្រប់កន្លែង។ ដូចជាអំណោយសម្រាប់ម៉ាស្ចិត សម្រាប់និស្សិតរៀនសូត្រ អ្នកដែលតស៊ូ ដើម្បីបុព្វហេតុរបស់អល់ឡោះ សាច់ញាតិ ជនក្រីក្រ និងទន់ខ្សោយ និងផ្សេងៗទៀត។

អំពីច្បាប់នៃការវ៉ាកាហ្វរួមមាន៖

١
1. អាចដាក់វ៉ាកាហ្វសម្រាប់អ្នកមាន និងអ្នកក្រ អ្នកដែលនៅជិត និងនៅឆ្ងាយ សម្រាប់អង្គការ និងបុគ្គល។
٢
2. អនុញ្ញាតឱ្យដាក់វ៉ាកាហ្វដល់មនុស្សច្រើនជាងមួយផ្នែក ដូចជាអ្នកក្រ អ្នកប្រាជ្ញ និងសិស្ស ជាដើម។
٣
3. មិនអាចដាក់វ៉ាកាហ្វនូវអ្វីដែលមិនអាចទទួលបានប្រយោជន៍ជាបន្តបន្តាប់ទៅមុខនោះទេ ដូចជា លុយ អាហារ ភេសជ្ជៈ ឬរបស់ដែលលក់មិនបាន។ ដូចជា វត្ថុបញ្ចាំជាដើម។

អ្នកបានបញ្ចប់មេរៀនដោយជោគជ័យ


ចាប់ផ្តើមប្រឡង