សុជីវធម៌ក្នុងការបន្ទោបង់

នៅពេលដែលគេចង់ចូលបន្ទប់ទឹក ស៊ូណិតឲ្យគេឈានជើងឆ្វេងចូលមុន ហើយសូត្រថា៖ "بسم الله، اللهم إني أعوذ بك من الخبث والخبائث"

ចាំបាច់លើអ្នកមូស្លីមត្រូវបិតបាំងកេរខ្មាសរបស់ខ្លួនពីភ្នែកមនុស្សនៅពេលបន្ទោបង់។

គេហាមឃាត់មិនឲ្យបន្ទោបង់នៅកន្លែងដែលប៉ះពាល់ដល់មនុស្សឡើយ។

មិនគប្បីបែរមុខ ឬបែរខ្នងដាក់ទិសគិបឡាត់ឡើយនៅពេលបន្ទោបង់។ រីឯប្រសិនបើគេបន្ទោបង់នៅទីវាល ឬកន្លែងដែលគ្មានជញ្ជាំងបិទបាំងទេនោះ គឺមិនត្រូវធ្វើដូច្នោះតែម្តង ដោយយោងតាមប្រសាសន៍របស់ព្យាការី ﷺ ដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “នៅពេលដែលពួកអ្នកបន្ទោបង់ ចូរពួកអ្នកកុំបែរមុខទៅកាន់គិបឡាត់ និងកុំបែរខ្នងដាក់គិបឡាត់ពេលបត់ជើងតូច និងពេលបត់ជើងធំ”។ (ពូខរី៖៣៩៤, មូស្លីម៖២៦៤)

ចាំបាច់ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នធ្វើយ៉ាងណាកុំឲ្យមានប្រការកខ្វក់(ណាជិស)ខ្ទាតប្រលាក់សម្លៀកបំពាក់ ឬក៏ខ្លួនប្រាណ ហើយចាំបាច់ត្រូវលាងសម្អាតប្រសិនបើមានប្រលាក់។

នៅពេលបន្ទោបង់រួច គេអាចសម្អាតដោយប្រើរបៀបមួយណាក៏បានក្នុងចំណោមរបៀបពីរខាងក្រោម៖

ហាហ្ទាស

គឺជាភាពកខ្វក់អរូបីដែលរារាំងរូបគេពីការប្រតិបត្តិសឡាតមុនពេលដែលគេមានភាពជ្រះស្អាត ហើយវាមិនមែនជាភាពកខ្វក់បែបរូបីដែលគេអាចមើលឃើញនោះទេ។

គេបែងចែកហាហ្ទាសជាពីរប្រភេទ

ហាហ្ទាសតូច និងការយកទឹកវូហ្ទុ

នៅពេលដែលអ្នកមូស្លីមមានហាហ្ទាសតូច ចាំបាច់លើគេត្រូវយកទឹកវូហ្ទុដើម្បីសឡាត ហើយក្នុងចំណោមរូបភាពនៃការមានហាហ្ទាសតូច(ឬប្រការដែលនាំឲ្យដាច់ទឹកវូហ្ទុ)មានដូចជា៖

១. បត់ជើងតូច និងបត់ជើងធំ ហើយនិងរាល់អ្វីដែលចេញពីទ្វារទាំងពីរ(ទ្វារមុខ និងទ្វារក្រោយ) ដូចជាការដើរខ្យល់(ផោម)ជាដើម។ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលលើកឡើងពីប្រការដែលនាំឲ្យដាច់ភាពជ្រះស្អាត(ដាច់ទឹកវូហ្ទុ ឬមានហាហ្ទាសតូច)ថា៖ “ឬនរណាម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នកបានបន្ទោបង់”។ (អាន់នីសាក៖៤៣)។ ហើយព្យាការី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ចំពោះអ្នកដែលសង្ស័យថាខ្លួនគេមានហាហ្ទាសតូច(ដាច់ទឹកវូហ្ទុ)កំឡុងពេលសឡាតថា៖ “គេមិនត្រូវចាកចេញ(ពីសឡាត)ឡើយ លុះត្រាតែគេបានឮសំឡេង ឬធំក្លិន(ផោម)”។ (ពូខរី៖១៧៥, មូស្លីម៖៣៦១)

២. ប៉ះប្រដាប់ភេទដោយតណ្ហាដោយគ្មានទ្រនាប់៖ ពិតណាស់ព្យាការី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “នរណាហើយបានប៉ះប្រដាប់ភេទរបស់ខ្លួន ចូរឲ្យគេយកវូហ្ទុ”។ (អាពូហ្ទាវូត៖១៨១)

អ្នកបានបញ្ចប់មេរៀនដោយជោគជ័យ