ឧត្ដមភាពរបស់ទីក្រុងម៉ាក្កះ៖ សម្រាប់ទឹកដីដ៏ស្អាតស្អំនេះ គឺមានឋានៈដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ និងឧត្តមភាពជាច្រើន ក្នុងចំណោមនោះ៖

២. វាជាទឹកដីបម្រាមរបស់អល់ឡោះ

ជាការពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានដាក់បម្រាមហាមឃាត់ទៅលើខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់មិនឲ្យបង្ហូរឈាមគ្នា រំលោភបំពានលើនរណាម្នាក់ ប្រមាញ់សត្វ ឬកាត់ដើមឈើនិងស្មៅនានានៅក្នុងទីក្រុងម៉ាក្កះឡើយ។ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “(ឱមូហាំម៉ាត់ ចូរអ្នកពោលទៅកាន់មនុស្សលោកថា៖) តាមពិត ខ្ញុំត្រូវបានគេបង្គាប់ប្រើឲ្យគោរពសក្ការៈចំពោះម្ចាស់របស់ទឹកដី(ម៉ាក្កះ)នេះ ដែលទ្រង់បានដាក់បម្រាមហាមឃាត់នៅក្នុងនោះ។ ហើយអ្វីៗទាំងអស់ជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់។ ហើយខ្ញុំត្រូវបានគេបង្គាប់ប្រើឲ្យស្ថិតក្នុងចំណោមអ្នកមូស្លីម”។ (អាន់ណាំល៍៖៩១)

ខ. នៅក្នុងម៉ាស្ជិតនោះ គឺមានកាក់ហ្ពះក៏ឧត្តុង្គឧត្តម

កាក់ហ្ពះ គឺជាសំណង់រាងការេដែលស្ថិតនៅចំកណ្តាលម៉ាស្ជិតអាល់ហារ៉ម ហើយវាគឺជាគិបឡាត់ដែលជនមូស្លីមទូទាំងសាកលលោកតម្រង់ទៅកាន់នៅពេលប្រតិបត្តិសឡាត។ វាត្រូវបានកសាងឡើងដោយព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីម និងកូនប្រុសរបស់គាត់ ព្យាការីអ៊ីស្មាអែល អាឡៃហ៊ីម៉ាស្សាឡាម ទៅតាមបទបញ្ជាពីអល់ឡោះជាម្ចាស់។ ក្រោយមក វាត្រូវបានសាងសង់ឡើងវិញជាច្រើនដងទៀត។ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ហើយ(ចូរចងចាំ)នៅពេលដែលអ៊ីព្រហ៊ីម និងអ៊ីស្មាអែលបានតម្លើងគ្រឹះកាក់ហ្ពះ(ដោយបួងសួងសុំថា៖) ឱម្ចាស់របស់ពួកយើងខ្ញុំ! សូមទ្រង់ទទួលយក(អំពើល្អនិងការបួងសួងសុំ)ពីយើងខ្ញុំផង។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់មហាឮ មហាដឹង។ (អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ៖១២៧)។ ពិតណាស់ ពួកគូរ៉័ស្ហបានយល់ព្រមពេញចិត្តឲ្យព្យាការីមូហាំម៉ាត់ សល់ឡល់ឡអាឡៃហ៊ីវ៉ាសាល់ឡាំ ជាអ្នកដែលលើកថ្មខ្មៅ “ហាជើរ៉ុលអាសវ៉ាត់”ទៅដាក់នៅទីតាំងដើមរបស់វាវិញ នៅពេលដែលពួកគេកសាងកាក់ហ្ពះឡើងវិញ។

គ. ការប្រតិបត្តិសឡាតនៅក្នុងម៉ាស្ជិតនេះ គឺទទួលបានផលបុណ្យទ្វេដង

ពិតណាស់ រ៉ស៊ូលុលឡោះ សល់ឡល់ឡហ៊ូអាឡៃហ៊ីវ៉ាសាល់ឡាំ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ”សឡាតនៅក្នុងម៉ាស្ជិទរបស់ខ្ញុំនេះ(ម៉ាស្ជិទណាហ្ពាវី)ម្តង គឺល្អជាងសឡាតនៅក្នុងម៉ាស្ជិទផ្សេងទៀតចំនួនមួយពាន់ដង លើកលែងតែម៉ាស្ជិទអាល់ហារ៉មប៉ុណ្ណោះ។ ហើយការសឡាតនៅម៉ាស្ជិតអាល់ហារ៉មម្តង គឺល្អជាងសឡាតនៅក្នុងម៉ាស្ជិទផ្សេងទៀតចំនួនមួយរយពាន់ដង”។ (អ៊ិពនូម៉ាហ្ជះ៖១៤០៦, អះម៉ាត់៖១៤៦៩៤)

៤. អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានដាក់កាតព្វកិច្ចឲ្យទៅបំពេញធម្មយាត្រាហាជ្ជីនៅទីនោះចំពោះអ្នកដែលមានលទ្ធភាព

ពិតណាស់ ព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីម អាឡៃហ៊ិស្សាឡាម គាត់បានប្រកាសឲ្យមនុស្សម្នាទាំងឡាយទៅបំពេញធម្មយាត្រាហាជ្ជី។ ពេលនោះ មនុស្សម្នាពីគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់ក៏បានទៅបំពេញធម្មយាត្រាហាជ្ជីនៅទីនោះ ហើយបណ្តាព្យាការីទាំងឡាយក៏បាននាំគ្នាទៅបំពេញធម្មយាត្រាហាជ្ជីនៅទីនោះផងដែរ ដូចដែលព្យាការីមូហាំម៉ាត់ សល់ឡល់ឡហ៊ូអាឡៃហ៊ីវ៉ាសាល់ឡាំ លោកបានបញ្ជាក់ប្រាប់។ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលប្រាប់ពីបទបញ្ជារបស់ទ្រង់ដែលបានបង្គាប់ប្រើចំពោះព្យាការីអ៊ីព្រហ៊ីមថា៖ “ហើយចូរអ្នកប្រកាសអំពាវនាវដល់មនុស្សលោកអំពីការធ្វើហាជ្ជី។ ពួកគេនឹងមកកាន់អ្នក(តាមការអំពាវនាវ)ដោយថ្មើរជើង និងដោយជិះសត្វអូដ្ឋដែលពួកគេនឹងមកពីគ្រប់ច្រកល្ហកដ៏សែនឆ្ងាយ”។(អាល់ហាជ្ជ៖២៧)

អ្នកបានបញ្ចប់មេរៀនដោយជោគជ័យ