වත්මන් කොටස: model:
පාඩම කෙනෙකු ඉස්ලාමයට පිවිසෙන්නේ කෙසේ ද?
ෂහාදා දෙකෙහි අරුත පිළිබඳ මනා අවබෝධයකින් හා ඒ පිළිබඳ ස්ථීර විශ්වාසයකින් යුතු ව, එහි අන්තර්ගත අදහසට අවනත වෙමින් එම ෂහාදා දෙක පැවසීම මඟින් කෙනෙකු ඉස්ලාමයට පිවිසෙයි.
ෂහාදා දෙක යනු?
කෙනෙකු ඉස්ලාමයට පිවිසෙන මොහොත ඔහුගේ ජීවිතයේ සුවිශේෂී හා ශ්‍රේෂඨතම මොහොත වනු නියත ය. එමෙන් ම, එය මෙලොව ජීවිතයේ සැබෑ අරුත තේරුම් කරදෙන්නා වූ සැබෑ උපත වනු ඇත. ඉස්ලාමයට පිවිසෙන අවස්ථාවේ දී තම සිත ආදේශ තැබීමෙන් හා පාපී ක්‍රියාවන්වලින් පවිත්‍ර කරගත්තා සේ තම ගත ද පවිත්‍ර කරගැනීම පිණිස ස්නානය කිරීම මුස්තහබ් (ප්‍රියජනක) ක්‍රියාවකි.
“අරාබිවරුන්ගේ නායකයින්ගෙන් කෙනෙකු වන සහාබිවරයෙකු ඉස්ලාමයට පිවිසීමට තීරණය කළ අවස්ථාවේ දී ඔහුට ස්නානය කරන මෙන් දේව දූතයාණෝ අණ කළහ.” (බයිහකී - 837)
අත්තව්බා නමැති පශ්චාත්තාපය හෙවත් පාපක්ෂමාව අයැදීම
පශ්චාත්තාපය හෙවත් පාපක්ෂමාව අයැදීම යනු උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන් වෙතට නැවත යොමු වීම ය. එනිසා, කවරෙක් පාපී ක්‍රියාවලින් හා උත්තරීතර අල්ලාහ් ව ප්‍රතික්ෂේප කිරීමෙන් සම්පූර්ණයෙන් ම ඈත් ව, අවංක සිතින් යුතු ව උත්තරීතර අල්ලාහ් වෙත නැවත යොමු වන්නේ ද, ඔහු උන්වහනසේගෙන් සැබෑ ලෙස ම පාපක්ෂමාව අයැද සිටි පුද්ගලයෙකු බවට පත් වේ.
වලංගු පාපාක්ෂමාවක කොන්දේසි:
අධිෂ්ධානශීලීත්වය ඇති කරගැනීම සඳහා වූ පියවර
තව්බා කිරීමෙන් පසු කුමක් සිදු වන්නේ ද?
කෙනෙකුගේ පාපයන් කෙතරම් බහුල ව තිබුණ ද කෙතරම් ඉමහත් වුව ද, උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන්ගෙන් පාපක්ෂමාව අයැදීමෙන් අනතුරු ව, ඔහුගේ එම සියලු ම පාපයන්ට උන්වහන්සේ පාපක්ෂමාව ලබා දෙන සේක. උන්වහන්සේගේ රහ්මතය (ආදරය හා කරුණාව) සෑම දෙයක ම ව්‍යාප්ත ව පවතී. මේ පිළිබඳ ව උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන් මෙසේ දේශනා කර ඇත. “මාගේ ගැත්තනි! (පව් කිරීමෙන්) සීමා ව ඉක්මවා තමන්ට ම හානි කරගත් උදවිය වන ඔබලා උත්තරීතර අල්ලාහ්ගේ රහ්මතය කෙරෙහි අපේක්ෂා භංගත්වයට පත් නො වනු. (ඔබ පාපයන්ගෙන් ඈත් ව, ඒ පිළිබඳ පසුතැවිලි වී පාපක්ෂමාව අයැද සිටින්නේ නම්) සැබැවින් ම උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන් සියලු ම පාපයන්ට සමාව දෙති. නියත වශයෙන් ම උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන් පාපක්ෂමාව ලබා දෙන්නාණන් හා මහා දයාන්විතයාණන් වෙති යනුවෙන් (මා පැවසූ බවට, නබිතුමනී!) ඔබ පවසන්න.” (සූරා අස්සුමර් - 53)
කෙනෙක් නිවැරදි ව හා සැබෑ ලෙස පාපක්ෂමාව අයැදීමෙන් පසු කිසිදු පවක් නොමැති පිවිතුරු පුද්ගලයෙකු බවට පත් වේ. එපමණක් නො ව, එලෙස අවංක ව හා තම පාපයන් පිළිබඳ සැබෑ ලෙස ම පසුතැවිලි වී, පාපක්ෂමාව අයදින්නන්ට උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණෝ සුවිශේෂී වරප්‍රසාදයක් ලබා දෙති. එනම්, ඔහුගේ පාපයන් සියල්ල, යහක්‍රියා බවට පරිවර්තනය කිරීම ය. මේ පිළිබඳ ව උතුම් අල් කුර්ආනයේ මෙසේ සඳහන් ය. “එහෙත් (ඔවුන්ගෙන්) කවරෙකු පාපක්ෂමාව අයැද, (ධර්මය කෙරෙහි) පරපූර්ණ විශ්වාසය තබා, යහක්‍රියාවන්හි නිරත වන්නේ ද, එවැනි උදවියගේ පාපයන් යහක්‍රියා බවට උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණෝ පරිවර්තනය කරති. උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිදාණෝ අති ක්ෂමාශීලී හා කරුණාවන්තයෙකු වශයෙන් සිටිති.” (සූරා ෆුර්කාන් - 70)
එබැවින්, කවරෙකු මෙවැනි තත්ත්වයක පසු වන්නේ ද, නැවත ඔහු ව පාපී කටයුතුවලට යොමු කරන ෂෙයිතාන්ගේ උගුල්වලට හසු නො වී සිටීම පිණිස ඔහු තම තව්බාව ආරක්ෂා කරගැනීමට උපරිම උත්සාහ කිරීම ඉතා අත්‍යාවශ්‍ය ය.
උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන්ගේ සෘජු මාර්ගය හා නීතිරීතිවලින් වූ සැබෑ සතුට, සිත් සැනසීම හා උන්වහන්සේට සමීප වීමෙන් ඇති වන තෘප්තිය යනාදිය මඟින් වූ ඊමානයේ සුවය විඳීමට හැකි වන්නේ, උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන්ට හා දේව දූතයාණන්ට අන් සියල්ලට ම වඩා ආදරය හා සෙනෙහස දක්වන්නා වූත්, කවුරුන් කෙතරම් දුරට උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන්ට සමීප වෙමින් නිවැරදි ව දහම අනුගමනය කරන්නේ ද, එතරම් දුරට ඔවුනට ආදරය හා සෙනෙහස දක්වන්නා වූත්, නිරා ගින්නෙන් වේඳනා විඳීම කෙසේ අප්‍රිය කරන්නේ ද, එලෙස ම නැවත කුෆ්රය වෙත යොමු වී නොමඟ යෑම, අප්‍රිය කරන්නා වූත් උදවියට පමණි. මේ පිළිබඳ ව දේව දූතයාණෝ මෙසේ දේශනා කොට ඇත්තාහ. “කවරෙකු සතුව කරුණු තුනක් ඇත්තේ ද ඔහු ඊමානයේ සුවය විඳිනු ඇත. ඒවා නම්, උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන් හා දේව දූතයාණන් අන් සියල්ලට ම වඩා තමන් වඩාත් කැමතිම උදවිය බවට පත් වීම, උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන් වෙනුවෙන් පමණක් කෙනෙකුට ආදරය කිරීම සහ නිරයට විසි කරනු ලැබීම පිළිකුල් කරන්නා සේ උත්තරීතර අල්ලාහ් කුෆ්රයෙන් තමන් ව බේරා ගැනීමෙන් පසු ව, නැවත කුෆ්රය (උත්තරීතර අල්ලාහ් ව ප්‍රතික්ෂේප කිරීම) වෙත යොමු වීම පිළිකුල් කිරීම යනාදිය යි.” (බුහාරි - 21, මුස්ලිම් - 43)
ධර්මයෙහි ස්ථීර ව සිටීම හා සියලු අපහසුතා ඉවසා සිටීම.
කෙනෙකු සතු ව මිල කළ නො හැකි නිධානයක් තිබේ නම්, එයට යම් හානියක් වීමෙන් සහ සොරුන්ගෙන් ආරක්ෂා කිරීමට දිවි හිමියෙන් කටයුතු කරනු නියත ය. එලෙස ම, ඉස්ලාමය ද මනුෂ්‍ය සමාජයට ම උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන් ලබා දුන්නා වූ මිල කළ නො හැකි අගනා ත්‍යාගයකි. ඉස්ලාමය හුදෙක් චින්තනයක් හෝ විනෝදාංශයක් නො ව මිනිස් ජීවිතයේ සෑම අංශයකට ම මඟ පෙන්වන සර්ව සම්පූර්ණ දහමකි. දේව දූතයාණන් සෘජු මාර්ගයෙහි සිටිනා හෙයින්, ඉස්ලාමීය හා අල් කුර්ආනීය ඉගැන්වීම්වලින් බැහැර නො වී, නිරතුරු ව ම ඒවා අනුගමනය කරන මෙන් දේව දූතයාණන්ට උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන් අණ කර ඇත්තේ එනිසා ය. මේ පිළිබඳ ව උතුම් අල් කුර්ආනයේ මෙසේ සඳහන් ය. “ඔබ වෙත පහළ කරන්නා වූ වහී හෙවත් දේව හෙළිදරව් තදින් ග්‍රහණය කරගන්න. නියත වශයෙන් ම ඔබ සෘජු මාර්ගයෙහි සිටින්නෙහිය.” (සූරා අස්සුක්රුෆ් - 43)
කෙනෙකු ඉස්ලාමයට පිවිසීමෙන් අනතුරු ව තමන්ට විවිධ අපහසුතා හා කරදරවලට මුහුණ පාන්නට සිදු වූවා යැයි දුකට හෝ කණගාටුවට පත් නො විය යුතු ය. මන් ද, එය උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිදාණන් අපගේ ඊමානය පරීක්ෂා කර බැලීම සඳහා වූ ක්‍රමවේදයකි. අපටත් වඩා ශ්‍රේෂ්ඨ හා උසස් උදවිය කෙතරම් අපහසුතා හා දුක් කරදරවලට මුහුණ දී ඇත් ද? ඔවුහු ඒ සියලු අපහසුතා හා දුක් කරදරවල දී කණගාටුවට පත් නො වී, ඉවසිලිවන්ත ව කටයුතු කරමින් එම අපහසුතා අභිබවා යෑමට උත්සාහ කළහ. උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳුන් සඳහන් කර ඇති පරිදි, දේව දූතයින්ගේ ජීවිතයෙහි ඔවුන් තම ඥාතීන්ගෙන් හා සතුරන්ගෙන් කෙතරම් දුක් කරදර හා අපහසුතාවලට ලක් ව ඇත් ද? එනමුත්, උත්තරීතර අල්ලාහ් වෙනුවෙන් කටයුතු කිරීමේ දී කෙතරම් බාධක, දුක් කරදර හා අපහසුතා පැමිණිය ද, ඔවුහු දුකට පත් ව, අධෛර්යමත් වී අල්ලාහ්ගේ ධර්මය පිළිබඳ විශ්වාසය අත් හැර දැමීමට හෝ එයින් බැහැර වීමට හෝ කිසිවිටකත් නො සිතූහ. උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන් විසින් එවැනි අපහසුතා ඇති කරන්නේ, ඔබගේ ඊමානයේ සත්‍යවන්ත භාවය හා ශක්තිමත් භාවය පරීක්ෂා කර බැලීමට ය. එබැවින්, ඔබත් උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන්ගේ එවැනි පරීක්ෂණවලට මුහුණ දී උන්වහන්සේ කෙරෙහි ඇති ඔබේ ඊමානය තහවුරු කිරීමට උත්සාහ කරන්න. එමෙන් ම, උන්වහන්සේගේ ධර්මය නිවැරදි ව අනුගමනය කරන්න. තවද, “සිත් වෙනස් කරන්නාණෙනි! මාගේ සිත ඔබේ දහමෙහි ස්ථීර කරනු මැන!” (තිර්මිදි - 2140) යනුවෙන් දේව දූතයාණන් වැඩිවැඩියෙන් ප්‍රාර්ථනා කළා සේ ඔබත් උත්තරීතර අල්ලාහ් දෙවිඳාණන්ගෙන් ප්‍රාර්ථනා කරන්න.
