ផ្នែកបច្ចុប្បន្ន model:
មេរៀន និយមន័យ និងឧត្តមភាពនៃការសឡាត
និយមន័យសឡាត
អត្ថន័យសឡាត ឬការថ្វាយបង្គំ ជាលក្ខណៈភាសា មានន័យថា៖ ការបួងសួង(ទូអា)។ សឡាត គឺជាការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរវាងខ្ញុំបម្រើ ជាមួយនឹងម្ចាស់របស់គេ និងជាអ្នកដែលបង្កើតរូបគេ ដោយវាផ្ទុកដោយអត្ថន័យខ្ពស់បំផុតនៃភាពជាខ្ញុំបម្រើ ការសុំការជ្រកកោនទៅកាន់អល់ឡោះជាម្ចាស់ ហើយនិងការសុំជំនួយពីទ្រង់ ដោយនៅក្នុងពេលសឡាតនោះ រូបគេបួងសួងសុំពីទ្រង់ សន្ទនាជាមួយទ្រង់ និងហ្ស៊ីកៀររលឹកដល់ទ្រង់ ហើយគេនឹកឃើញពីធាតុពិតនៃខ្លួនរបស់គេ និងធាតុពិតនៃលោកិយដែលគេកំពុងរស់នៅ ហើយគេមានអារម្មណ៍ដឹងពីភាពធំធេងនៃព្រះជាម្ចាស់របស់គេ និងក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ចំពោះរូបគេ ខណៈនោះ គេថ្វាយនូវការសឡាតនេះជូនចំពោះទ្រង់ដើម្បីជាការបញ្ឈរនូវច្បាប់បញ្ញត្តិរបស់អល់ឡោះ និងចាកឆ្ងាយពីការបំពាន ទង្វើអសីលធម៌ និងអំពើល្មើសផ្សេងៗ ដូចដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ពិតប្រាកដណាស់ សឡាតអាចហាមឃាត់អំពីការប្រព្រឹត្ដអសីលធម៌ និងអំពើទុច្ចរិត”។ (អាល់អាន់កាពូត៖៤៥)
សឡាត គឺជាការគោរពសក្ការៈ(អ៊ីហ្ពាហ្ទាត់)ខាងផ្លូវកាយដ៏ធំធេង និងឧត្តុង្គឧត្តមបំផុត។ វាជាការគោរពសក្ការៈដែលរួមបញ្ចូលទាំងដួងចិត្ត ខួរក្បាល(វិចារណញាណ) និងអណ្តាត(ពាក្យសម្តី) ហើយសារៈសំខាន់នៃការសឡាតបានស្តែងចេញនៅក្នុងបញ្ហាជាច្រើនដូចជា៖
១. វាជាគោលគ្រឹះទីពីរនៃគោលគ្រឹះទាំងប្រាំរបស់សាសនាឥស្លាម ដូចដែលព្យាការី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ ”គេស្ថាបនាសាសនាឥស្លាមលើគោលគ្រឹះចំនួនប្រាំគឺ៖ ការធ្វើសាក្សីថា គ្មានទេម្ចាស់ដែលត្រូវគោរពសក្ការៈដ៏ពិតប្រាកដ គឺមានតែអល់ឡោះ ហើយមូហាំម៉ាត់ជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ ប្រតិបត្តិសឡាត...”។ (ពូខរី៖៨, មូស្លីម៖១៦)។
២. វាជាការបែងចែករវាងអ្នកមូស្លីម(កាន់សាសនាឥស្លាម) និងអ្នកដែលគ្មានជំនឿ(មិនកាន់សាសនាឥស្លាម) ដូចដែលព្យាការី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “រនាំងរវាងអ្នកឥស្លាមនិងស្ហ៊ីរិក ហើយនិងភាពគ្មានជំនឿ គឺការបោះបង់សឡាត”។ (មូស្លីម៖៨២)។ លោកបានមានប្រសាសន៍ទៀតថា៖ “ការបែងចែករវាងពួកយើង និងពួកគេ គឺការសឡាត។ ហេតុនេះ ជនណាដែលបោះបង់ចោលវា(មិនប្រតិបត្តិសឡាត) គេពិតជាក្លាយជាអ្នកជាបោះបង់ជំនឿ(កាហ្វៀរ)”។ (តៀរមីហ្ស៊ី៖២៦២១, អាន់ណាសាអ៊ី៖៤៦៣)
៣. ពិតណាស់ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានដាក់បទបញ្ជាឲ្យថែរក្សាសឡាតនៅគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ មិនថាពេលធ្វើដំណើរ ពេលមិនធ្វើដំណើរ ពេលមានសន្តិភាព ពេលមានសង្រ្គាម មិនថាពេលមានសុខភាពល្អ ឬពេលមានជំងឺនោះឡើយ ដោយត្រូវប្រតិបត្តិវាតាមលទ្ធភាពដែលគេអាចធ្វើទៅបាន ដូចដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ចូរពួកអ្នកថែរក្សាសឡាត(ទាំងប្រាំពេល)”។ (អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ៖២៣៨)។ ហើយទ្រង់បានពិពណ៌នាពីខ្ញុំបម្រើរបស់ទ្រង់ដែលមានជំនឿថា៖ “ព្រមទាំងបណ្ដាអ្នកដែលថែរក្សាលើការប្រតិបត្ដិសឡាតរបស់ពួកគេ”។ (អាល់មុមីនូន៖៩)
ឧត្ដមភាពនៃការសឡាត
មានភស្តុតាងជាច្រើនពីគម្ពីរគួរអាន និងស៊ុណ្ណះដែលបានបញ្ជាក់ពីឧត្តមភាពនៃការសឡាតដែលមានដូចជា៖
១. សឡាតជម្រុះចោលនូវបាបកម្មទាំងឡាយ ដូចដែលព្យាការី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “សឡាតទាំងប្រាំពេល ពីជុមអាត់ (ថ្ងៃសុក្រ)មួយទៅជុមអាត់មួយ និងពីខែរ៉ម៉ាហ្ទនមួយទៅខែរ៉ម៉ាហ្ទនមួយទៀត វាជម្រុះចោលនូវបាបកម្មដែលនៅចន្លោះនោះ ដរាបណាគេជៀសវាងពីបាបកម្មធំៗ”។ (មូស្លីម៖២៣៣, តៀរមីហ្ស៊ី៖២១៤)
២. ពិតណាស់សឡាត គឺជាពន្លឺបំភ្លឺសម្រាប់ជនមូស្លីមនៅក្នុងជីវិតរស់នៅរបស់គេ ហើយវាជំរុញរូបគេឲ្យធ្វើប្រការល្អ និងបញ្ជៀសរូបគេពីប្រការអាក្រក់ ដូចដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ពិតប្រាកដណាស់ សឡាតអាចហាមឃាត់អំពីការប្រព្រឹត្ដអសីលធម៌ និងអំពើទុច្ចរិត”។ (អាល់អាំងកាពូត៖៤៥)។ ព្យាការី ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “សឡាតគឺជាពន្លឺ”។ (មូស្លីម៖២២៣)
៣. វាជាទង្វើកុសលដែលគេយកមកជំនុំជម្រះចំពោះខ្ញុំបម្រើរបស់អល់ឡោះមុនគេនៅថ្ងៃបរលោក។ ដូចនេះ ប្រសិនបើសឡាតនោះបានល្អត្រឹមត្រូវ ហើយគេទទួលយក នោះទង្វើកុសលផ្សេងទៀតរបស់បុគ្គលនោះក៏ត្រូវគេទទួលយកដែរ។ តែប្រសិនបើគេបដិសេធមិនទទួលសឡាតរបស់បុគ្គលនោះទេនោះ នោះទង្វើកុសលផ្សេងទៀតរបស់បុគ្គលនោះក៏ត្រូវគេបដិសេធមិនទទួលយកដែរ ដូចដែលរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “អ្វីដែលគេជំនុំជម្រះមុនគេក្នុងចំណោមទង្វើរបស់ខ្ញុំបម្រើអល់ឡោះនៅថ្ងៃបរលោកនោះ គឺការសឡាត។ ប្រសិនបើវា(សឡាត)ល្អត្រឹមត្រូវនោះ ពិតណាស់ទង្វើផ្សេងទៀតរបស់គេក៏ល្អត្រឹមត្រូវដែរ”។ (អាត់តប់រ៉នី៖១៨៥៩)
ពេលដែលគេសឡាត គឺជាពេលវេលាដ៏ផ្អែមល្ហែមបំផុតសម្រាប់អ្នកមានជំនឿ ខណៈដែលរូបគេសន្ទនានឹងម្ចាស់របស់គេក្នុងកំឡុងពេលដែលគេកំពុងតែសឡាតនោះ ដោយគេនឹងទទួលបាននូវភាពស្ងប់សុខ និងភាពនឹងនរខាងផ្លូវចិត្តពីអល់ឡោះជាម្ចាស់។
វាគឺជាសេចក្ដីរីករាយបំផុតសម្រាប់ព្យាការី ដូចដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា " ហើយអល់ឡោះបានធ្វើឱ្យខ្ញុំសប្បាយរីករាយបំផុតនៅក្នុងការសឡាត(ថ្វាយបង្គំ) " អាន់នាហ្សាអុី: 3940។
ហើយព្យាការីលោកបាននិយាយទៅកាន់ពីឡាលដែលជាអ្នកអាហ្ស៊ានរបស់លោក គឺជាអ្នកអំពាវនាវឱ្យទៅសឡាត(ថ្វាយបង្គំ)ថា "ឳ ពីឡាលអ្នកឯងធ្វើឱ្យពួកយើងស្រស់ស្រាយសប្បាយចិត្ត " រាយការណ៍ដោយ អាពូដាវូទ 4985 ។
"ហើយព្យាការីនៅពេលដែលលោកព្រួយបារម្ដអំពីបញ្ហាឬខ្វល់ខ្វាយលោកត្រលប់ទៅរកសឡាត(ថ្វាយបង្គំ) " រាយការណ៍ដោយអាពូដាវូដ: ១៣១៩។
