មុនចូលគេង គប្បីពន្លត់ភ្លើងដែលជាទូទៅគេតែងតែដុតកម្តៅនៅក្នុងពេលធ្វើដំណើរនារដូវរងា ជាពិសេសចំពោះការគេងនៅក្នុងតង់។

ជាគោលការណ៍ ការប្រមាញ់សត្វត្រូវបានអនុញ្ញាត ក៏ប៉ុន្តែមិនគួរឲ្យការប្រមាញ់នោះជាមូលហេតុធ្វើឲ្យគេដក់ចិត្ត ឬក៏ជាមូលហេតុនាំឲ្យរូបគេខ្ជះខ្ជាយ ឥតប្រយោជន៍ ឬមានភាពក្អេងក្អាងនោះទេ។

ជាគោលការណ៍ ការប្រមាញ់សត្វគ្រប់ប្រភេទត្រូវបានអនុញ្ញាត ព្រមទាំងត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យទទួលទានវាផងដែរ លើកលែងតែសត្វទាំងឡាយណាដែលមានភស្តុតាងបញ្ជាក់ពីការហាមឃាត់ចំពោះវា ដូចជារាល់សត្វដែលមានចង្កូមក្នុងចំណោមសត្វសាហាវទាំងឡាយ ដូចជាឆ្កែចចក និងកញ្ជ្រោង, រាល់ប្រភេទសត្វដែលមានក្រញ៉ាំ(ប្រើក្រញ៉ាំចាប់ចំណី)ក្នុងចំណោមសត្វស្លាប ដូចជាសត្វឥន្ទ្រីយ៍ និងប្រភេទសត្វដែលមានពិស ដូចជាសត្វពស់ជាដើម។

គេអនុញ្ញាតឲ្យប្រមាញ់សត្វដែលរស់នៅលើគោក និងនេសាទសត្វដែលនៅក្នុងទឹកគ្រប់ពេលវេលាទាំងអស់ក្នុងមួយឆ្នាំដោយគ្មានភាពខុសគ្នានោះទេរវាងថ្ងៃជុមអាត់(ថ្ងៃសុក្រ) ឬខែរ៉ម៉ាហ្ទន ឬបណ្តាខែបម្រាមជាដើម។ ក៏ប៉ុន្តែ គេហាមឃាត់មិនឲ្យប្រមាញ់សត្វក្នុងតំបន់ហារ៉ម(តំបន់ពិសិដ្ឋ)នៃទឹកដីម៉ាក្កះនិងម៉ាទីណះ ហើយនិងសត្វដែលជាកម្មសិទ្ធិអ្នកដទៃ។ ហើយចំពោះអ្នកដែលស្ថិតក្នុងតំណមអៀហរ៉មវិញ គឺគេហាមឃាត់មិនឲ្យប្រមាញ់សត្វដែលរស់នៅលើគោក។

គេដាក់លក្ខខណ្ឌចំពោះការប្រមាញ់នោះ គឺអ្នកដែលប្រមាញ់ត្រូវតែជាអ្នកមូស្លីម និងត្រូវសូត្រ “ពីសមិលឡះ” ហើយសត្វដែលគេប្រើឲ្យទៅប្រមាញ់ដូចជាសត្វឆ្កែ ឬសត្វបក្សីជាដើម ត្រូវតែជាសត្វដែលគេបង្វឹកត្រឹមត្រូវ។

ម្យ៉ាងទៀត គេដាក់លក្ខខណ្ឌថា សត្វដែលប្រមាញ់នោះ គឺត្រូវតែស្លាប់ដោយសាររងរបួស ពុំមែនស្លាប់ដោយសារថប់ដង្ហើម លង់ទឹក វាយដំជាទម្ងន់ ឬធ្លាក់ទីខ្ពស់ឡើយ។ ប្រសិនបើគេទៅទាន់សត្វនោះ ហើយវានៅរស់ គឺគេត្រូវសំឡេះវាឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាមច្បាប់ឥស្លាមទើបអាចបរិភោគបាន។

គេហាមឃាត់ចំពោះការប្រមាញ់សត្វគ្រាន់តែសម្រាប់ការលេងកម្សាន្ត ដូចជាអ្នកដែលប្រមាញ់សត្វ តែមិនមែនសម្រាប់យកមកបរិភោគ។ ក៏ដូចគ្នាដែរ គេហាមឃាត់ចំពោះការប្រមាញ់សត្វទាំងឡាយណាដែលបង្កនូវការភ័យខ្លាចដល់មនុស្សតាមរយៈឧបករណ៍ប្រមាញ់នោះ។

គេហាមឃាត់ចំពោះការយកអាវុធចង្អុលទៅកាន់អ្នកដទៃទោះបីជាក្នុងន័យលេងសើចក៏ដោយ។ នៅក្នុងហាទីស្ហមួយបានបញ្ជាក់ថា៖ “ម្នាក់ៗនៃពួកអ្នកមិនត្រូវយកអាវុធចង្អុលទៅកាន់បងប្អូនរបស់ខ្លួនឡើយ ព្រោះគាត់មិនដឹងទេ ជួនកាលស្ហៃតនអាចធ្វើឲ្យវារបូតចេញពីដៃរបស់គាត់(ត្រូវបងប្អូនរបស់គាត់)ជាហេតុធ្វើឲ្យគាត់ធ្លាក់ចូលក្នុងរណ្ដៅនៃឋាននរក”។ (ពូខរី៖៧០៧២, មូស្លីម៖២៦១៧)។ នៅក្នុងហាទីស្ហមួយផ្សេងទៀត៖ “ជនណាចង្អុលទៅកាន់បងប្អូនរបស់ខ្លួននឹងអាវុធនោះ ម៉ាឡាអ៊ីកាត់នឹងដាក់បណ្ដាសាចំពោះគាត់រហូតដល់គាត់ដាក់ចុះវិញ ទោះជាអ្នកនោះជាបងប្អូនបង្កើតរបស់គាត់ក៏ដោយ”។ (មូស្លីម៖២៦១៦)

ចំពោះអ្នកដែលបរបាញ់ ចាំបាច់ត្រូវដឹងពីក្បួនខ្នាត ឬគោលការណ៍នៃការបរបាញ់សត្វ និងគោលការណ៍សុវត្ថិភាពដើម្បីថែរក្សាសុវត្ថិភាពខ្លួនឯង ក៏ដូចជាអ្នកដទៃផងដែរ។ មានក្បួនច្បាប់ដោយឡែកជាច្រើនទាក់ទងនឹងវិធីសាស្ត្រនៃការសំឡេះសត្វ(ការសំឡេះសត្វតាមក្បួនច្បាប់ឥស្លាម) ការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងសត្វឆ្កែប្រមាញ់ និងស្ថានភាពនៃការស្លាប់របស់សត្វដែលប្រមាញ់បាន ក៏ដូចជាប្រការផ្សេងៗទៀត ដោយគេត្រូវវិលត្រឡប់ទៅរកអ្នកចេះដឹងដើម្បីបានដឹងពីបញ្ហានេះ។

ជាគោលការណ៍ ចំណីអាហារទាំងអស់ត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យទទួលទាន លើកលែងតែចំណីអាហារទាំងឡាយណាដែលមានភស្តុតាងបញ្ជាក់ពីការហាមឃាត់ចំពោះវា។

ចូលក្នុងប្រភេទចំណីអាហារដែលគេអនុញ្ញាតឲ្យទទួលទាន គឺរាល់ប្រភេទរុក្ខជាតិ និងផ្លែឈើដែលដុះនៅលើដី ឬមាននៅក្នុងផ្សារទាំងអស់។ ក៏ប៉ុន្តែ ចាំបាច់លើជនមូស្លីមមិនត្រូវទទួលទាននូវអ្វីដែលអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ខ្លួន ឬមិនដឹងច្បាស់ថាវាមានសុវត្ថិភាពក្នុងការទទទួលទានឬអត់នោះទេ។