ព្យាការី សអវ ត្រូវបានតែងតាំងជាអ្នកនាំសារដោយនាំមកនូវសារឥស្លាម

ប្រការដំបូងគេដែលជាការចាប់ផ្តើមនូវភាពជាព្យាការីរបស់ រ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ គឺការយល់សុបិនមួយយ៉ាងពិតប្រាកដ។ លោកធ្លាប់សុបិនឃើញអ្វីមួយក្នុងដំណេក ហើយវាពិតជាបានកើតឡើងប្រាកដមែន ប្រៀបដូចពន្លឺអរុណ្ណោភាស។ ហេតុការណ៍បែបនេះបានកន្លងផុតអស់រយៈពេលប្រាំមួយខែ។ ក្រោយមក វ៉ាហ៊ី(សាររបស់អល់ឡោះ)ក៏ចាប់ផ្តើមបញ្ចុះមក។

ការអំពាវនាវដោយស្ងាត់ៗ(លាក់បាំង)

ព្យាការី សអវ លោកបានចាប់ផ្តើមអំពាវនាវមនុស្សលោកទៅកាន់សាសនាឥស្លាមដោយស្ងៀមស្ងាត់ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកស្រុកម៉ាក្កះមានការភ្ញាក់ផ្អើល។ លោកបានបង្ហាញពីឥស្លាមទៅកាន់អ្នកជិតស្និទ្ធនឹងលោកជាងគេក្នុងចំណោមក្រុមគ្រួសាររបស់លោក និងមិត្តភក្តិរបស់លោក ហើយលោកក៏បង្ហាញពីឥស្លាមដល់មនុស្សគ្រប់គ្នាដែលលោកយល់ឃើញថាជាមនុស្សល្អក្នុងចំណោមអ្នកដែលលោកស្គាល់ តាមរយៈការស្រឡាញ់ការពិត និងប្រការល្អផងដែរ។

អ្នកដែលចូលឥស្លាមដំបូងគេ

អ្នកដែលបានចូលឥស្លាមដំបូងគេបង្អស់ គឺភរិយារបស់លោក ខទីហ្ជះ រទអ, សហាហ្ពាត់របស់លោក អាពូហ្ពាកើរ រទអ, ជីដូនមួយរបស់លោក អាលី ពិន អាពីត៏ឡឹប រទអ និងអ្នកបម្រើរបស់លោក ហ៊្សេទ ពិន ហារីសះ រទអ។

នៅពេលដែលរ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ លោកអំពាវនាវមនុស្សដោយបើកចំហ លោកបានទទួលរងនូវការប្រឆាំង និងការរារាំងការអំពាវនាវរបស់លោកតាមគ្រប់មធ្យោបាយពីសំណាក់ថ្នាក់ដឹកនាំនៃពួកគូរ៉័ស្ហ ដូចជាការចំអកឡកឡឺយ ការប្រមាថមើលងាយ ការសើចចំអក និងការបដិសេធ ដើម្បីឲ្យអ្នកឥស្លាមទទួលរងនូវភាពទាបថោក បំភ្លៃនូវការបង្រៀនរបស់សាសនាឥស្លាម បង្កើតនូវការសង្ស័យ ផ្សព្វផ្សាយការឃោសនាមិនពិត និងចរចាជាមួយព្យាការី សអវ ដើម្បីឲ្យលោកបោះបង់ចោលការអំពាវនាវជាថ្នូរនឹងផលប្រយោជន៍ជាក់លាក់ណាមួយជាដើម។

ការអំពាវនាវក្រៅទីក្រុងម៉ាក្កះ

ព្យាការី សអវ លោកចាប់ផ្តើមបង្ហាញសាសនាឥស្លាមដល់អ្នកដែលនៅក្រៅទីក្រុងម៉ាក្កះ ដោយលោកបានធ្វើដំណើរទៅកាន់តំបន់តអ៊ីហ្វ។ នៅពេលដែលលោកជួបប្រទះនឹងការប្រឆាំង និងការងាកចេញអំពីពួកគេ លោកក៏វិលត្រឡប់ទៅកាន់ក្រុងម៉ាក្កះវិញ ហើយលោកចាប់ផ្តើមបង្ហាញសាសនាឥស្លាមដល់បណ្តាកុលសម្ព័ន្ធ និងបុគ្គលផ្សេងៗក្នុងរដូវកាលនៃការធ្វើធម្មយាត្រាហាជ្ជី។

សច្ចាប្រណិធានអាល់អាក៏ហ្ពះទាំងពីរលើក

ក្នុងឆ្នាំទី១១នៃការតែងតាំងជាអ្នកនាំសារ នៅក្នុងរដូវកាលនៃនៃការធ្វើធម្មយាត្រាហាជ្ជី ព្យាការីមូហាំម៉ាត់ សអវ បានជួបនឹងបុគ្គលប្រាំមួយនាក់ដែលមកពីក្រុងយ៉ាសរិប(ដែលក្រោយមក គេបានប្រសិទ្ធិនាមថា ក្រុងម៉ាទីណះ)។ នៅពេលនោះ លោកបានបង្ហាញឥស្លាមដល់ពួកគេ និងបានបញ្ជាក់ប្រាប់ពួកគេពីធាតុពិតនៃសាសនានេះ ហើយបានអំពាវនាវពួកគេទៅកាន់អល់ឡោះជាម្ចាស់ ព្រមទាំងបានសូត្រគម្ពីរគួរអានឲ្យពួកគេស្តាប់។ ពេលនោះ ពួកគេក៏បានចូលឥស្លាម។ ក្រោយមក ពួកគេក៏បានវិលត្រឡប់ទៅកាន់ក្រុងម៉ាទីណះវិញ រួចអំពាវនាវក្រុមរបស់ពួកគេឲ្យចូលសាសនាឥស្លាមផងដែរ រហូតដល់សាសនាឥស្លាមបានរីកសុសសាយក្នុងចំណោមពួកគេ។ បន្ទាប់មក ការធ្វើសច្ចាប្រណិធាន អាល់អាក៏ហ្ពះ លើកទីមួយ ក៏បានបញ្ចប់ក្នុងឆ្នាំទី១២ ហើយក្រោយមក ក៏មានសច្ចាប្រណិធាន អាល់អាក៏ហ្ពះ លើកទីពីរក្នុងឆ្នាំទី១៣។ ការធ្វើសច្ចាប្រណិធាននេះ គឺធ្វើឡើងដោយស្ងាត់ៗ។ នៅក្រោយពេលដែលការសច្ចាប្រណិធានបានបញ្ចប់ រ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ ក៏បានដាក់បទបញ្ជាឲ្យអ្នកមូស្លីមដែលនៅជាមួយលោក ធ្វើការភៀសខ្លួន(ហ៊ិជ្ជរ៉ោះ)ទៅកាន់ក្រុងម៉ាទីណេះ។

ក្រោយពីការភៀសខ្លួនចំណាកស្រុកទៅកាន់ក្រុងម៉ាទីណះ ក្បួនច្បាប់ឥស្លាមជាច្រើនត្រូវបានបញ្ចុះមកជាបន្តបន្ទាប់ ដូចជា ការបរិច្ចាគហ្សាកាត់ ការបួស ការធ្វើហាជ្ជី ការតស៊ូក្នុងមាគ៌ាអល់ឡោះ ការអាហ្សាន ការប្រើគ្នាឲ្យធ្វើល្អនិងហាមឃាត់គ្នាពីទង្វើអាក្រក់ ក៏ដូចជាក្បួនច្បាប់ឥស្លាមជាច្រើនផ្សេងទៀត។

ព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗដែលកើតមានឡើងក្រោយចំណាកស្រុក

តទៅនេះ យើងនឹងបង្ហាញជូននូវព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗមួយចំនួនដែលកើតមានឡើងក្រោយចំណាកស្រុករបស់ព្យាការី សអវ ទៅកាន់ក្រុងម៉ាទីណះ៖

ឆ្នាំទីមួយនៃចំណាកស្រុក

ឆ្នាំទីពីរនៃចំណាកស្រុក

ដាក់កាតព្វកិច្ចហ្សាកាត់ បួស កើតមានសមរភូមិហ្ពាទើរ ដែលក្នុងសមរភូមិនេះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានធ្វើឲ្យអ្នកមូស្លីមមានភាពខ្លាំងក្លា និងជួយពួកគេឲ្យយកជ័យជម្នះលើពួកមុស្ហរីគីន(ពួកពហុទេពនិយម)។

ឆ្នាំទីបីនៃចំណាកស្រុក

កើតមានសមរភូមិអ៊ូហ៊ុទ ដែលក្នុងសមរភូមិនេះ អ្នកមានជំនឿត្រូវទទួលបរាជ័យ ព្រោះតែការធ្វើផ្ទុយពីការណែនាំរបស់ព្យាការី សអវ ដោយពួកគេនាំគ្នាចុះពីលើភ្នំ “រូម៉ាត” ដើម្បីប្រមូលជ័យភណ្ឌ។

ឆ្នាំទីបួននៃចំណាកស្រុក

កើតមានសមរភូមិ អម្បូរ អាន់ណាហ្ទៀរ ដែលក្នុងសមរភូមិនេះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ លោកបានបណ្តេញជនជាតិយូដាអម្បូរ អាន់ណាហ្ទៀរ ចេញពីទីក្រុងម៉ាទីណះ ដោយសារតែពួកគេបានបំពានលើកិច្ចព្រមព្រៀងដែលបានចែងរវាងពួកគេ និងអ្នកមូស្លីម។

ឆ្នាំទីប្រាំនៃចំណាកស្រុក

កើតមានសមរភូមិ អម្បូរ អាល់មុសត៏ឡឹក សមរភូមិអះហ្សាប និងសមរភូមិអម្បូរ គូរ៉យហ្សោះ។

ឆ្នាំទីប្រាំមួយនៃចំណាកស្រុក

កើតមានកិច្ចចរចារសន្តិភាព អាល់ហ៊ូទៃពីយ៉ះ រវាងអ្នកមូស្លីម និងពួកគូរ៉័ស្ហ។

ឆ្នាំទីប្រាំពីរនៃចំណាកស្រុក

កើតមានសមរភូមិ ខយពើរ ហើយនៅក្នុងឆ្នាំនេះដែរ រ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ និងអ្នកឥស្លាមបានចូលក្រុងម៉ាក្កះ និងបានធ្វើអ៊ុមរ៉ោះ ដែលជាការធ្វើអ៊ុមរ៉ោះសង(ព្រោះឆ្នាំទីប្រាំមួយត្រូវបានពួកគូរ៉័ស្ហរារាំងមិនឲ្យចូលម៉ាក្កះដើម្បីធ្វើអ៊ុមរ៉ោះ)។

ឆ្នាំទីប្រាំបីនៃចំណាកស្រុក

កើតមានសមរភូមិ មុតាស រវាងអ្នកឥស្លាមនិងពួករ៉ូម ការរំដោះបានទីក្រុងម៉ាក្កះ និងសមរភូមិហ៊ូណែនប្រឆាំងនឹងកុលសម្ព័ន្ធ ហាវ៉ាហ្សិន និង សាគីហ្វ។

ឆ្នាំទីប្រាំបួននៃចំណាកស្រុក

កើតមានសមរភូមិ តាពូក ដែលវាជាសមរភូមិចុងក្រោយរបស់រ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ។ ក្នុងឆ្នាំនេះដែរ ប្រតិភូជាច្រើនបានមកជួបរ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ ហើយមនុស្សម្នាបានចូលសាសនារបស់អល់ឡោះទាំងក្រុមៗ។ គេប្រសិទ្ធិនាមឆ្នាំនេះថា ឆ្នាំទទួលប្រតិភូ។

ឆ្នាំទីដប់នៃចំណាកស្រុក

ការធ្វើហាជ្ជីវ៉ាហ្ទាក(ហាជ្ជីលាដំណើរ)។ ក្នុងការធ្វើហាជ្ជីនេះ មានអ្នកមូស្លីមច្រើនជាងដប់ម៉ឺននាក់ចូលរួមធ្វើហាជ្ជីជាមួយនឹងព្យាការី សអវ។

ក្នុងឆ្នាំទីដប់មួយនៃចំណាកស្រុក ព្យាការី សអវ លោកក៏បានទទួលមរណភាពនាថ្ងៃច័ន្ទ ទី១២នៃខែរ៉ពីអ៊ុលអាវវ៉ាល់(ខែទីបីនៃប្រតិទិនឥស្លាម)។

ព្យាការី សអវ លោកទទួលមរណភាពក្នុងជន្មាយុ៦៣ឆ្នាំ ក្នុងនោះ ៤០ឆ្នាំមុនក្លាយជាព្យាការី និង២៣ឆ្នាំក្នុងភាពជាព្យាការីនិងអ្នកនាំសារ ដោយ១៣ឆ្នាំ លោករស់នៅក្រុងម៉ាក្កះ និង១០ឆ្នាំ លោករស់នៅក្រុងម៉ាទីណះ។

អ្នកបានបញ្ចប់មេរៀនដោយជោគជ័យ