សាសនាឥស្លាមបានដាក់កាតព្វកិច្ចលើស្ត្រីមូស្លីមត្រូវសិក្សាឈ្វេងយល់អំពីក្បួនច្បាប់ដែលនាងត្រូវការដឹងទាក់ទងនឹងភាពជ្រះស្អាតដែលជាបញ្ហាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាង ដូចជាឈាមរដូវ ឈាមជំងឺ និងឈាមឆ្លងទន្លេ។

ក្នុងចំណោមកិច្ចការដែលចាំបាច់លើស្ត្រីមូស្លីមត្រូវដឹង និងអនុវត្ត

ការងូតទឹកសម្អាតពីជូនុប

ពាក្យថា “ជូនុប” ជាលក្ខណៈភាសា មានន័យថា “ចៀសឆ្ងាយ”។ ចំណែកឯនៅក្នុងច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាមវិញ ពាក្យថា“ជូនុប” គឺសំដៅលើការចេញទឹកកាម ឬរួមភេទ ហើយពាក្យនេះសំដៅទាំងទៅលើបុរស និងទាំងទៅលើស្ត្រី។ គេឲ្យឈ្មោះវាថា “ជូនុប” ពីព្រោះវាហាមឃាត់មនុស្សមិនឲ្យទៅក្បែរកន្លែងសឡាតឡើយ រហូតដល់គេមានភាពជ្រះស្អាត។ ហើយការងូតទឹកសម្អាតពីជូនុបនេះ គឺជាកាតព្វកិច្ច(វ៉ាជិប) ដោយយោងតាមបន្ទូលរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ហើយប្រសិនបើពួកអ្នកមានជូនុប ពួកអ្នកត្រូវសម្អាតខ្លួនប្រាណ(ដោយការងូតទឹក)”។ (អាល់ម៉ាអ៊ីហ្ទះ៖៦)

ការងូតទឹកសម្អាតកាយនៅពេលអស់រដូវ

ចាំបាច់លើស្ត្រីមូស្លីមត្រូវងូតទឹកសម្អាតកាយនៅពេលខ្លួនអស់រដូវ ដោយយោងតាមបន្ទូលរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ហើយពួកគេនឹងសួរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)អំពីឈាមរដូវ។ ចូរអ្នកឆ្លើយថា៖ ឈាមរដូវនោះ គឺវាកខ្វក់បំផុត។ ហេតុនេះ ចូរពួកអ្នកជៀសវាង(រួមភេទ)ពីភរិយាក្នុងអំឡុងពេលដែលមានរដូវ ហើយកុំទៅជិតពួកនាង(ដើម្បីរួមភេទ) រហូតទាល់តែពួកនាងជ្រះស្អាត(អស់រដូវហើយងូតទឹកសម្អាត)ខ្លួនប្រាណសិន។ បើកាលណាពួកនាងជ្រះស្អាតហើយនោះ ពួកអ្នកអាចរួមភេទជាមួយពួកនាងនៅត្រង់កន្លែង(ប្រដាប់ភេទ)ដែលអល់ឡោះបានអនុញ្ញាតឱ្យពួកអ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះស្រឡាញ់បណ្ដាអ្នកដែលសារភាពទោសកំហុស និងស្រឡាញ់បណ្ដាអ្នកដែលជ្រះស្អាត”។ (អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ៖២២២)

ឈាមរដូវ និងឈាមជំងឺ

ឈាមរដូវ គឺឈាមដែលចេញពីស្បូនស្ត្រីជាលក្ខណៈធម្មតាពុំមែនដោយសារឆ្លងទន្លេ ឬជំងឺ។ រីឯឈាមជំងឺវិញ គឺជាឈាមដែលចេញពីស្បូនស្ត្រីក្នុងពេលវេលាដែលពុំមែនជាពេលមានរដូវដោយមូលហេតុជំងឺ ឬមានបញ្ហាសុខភាព។

រយៈពេលនៃការមករដូវចំពោះស្ត្រី គឺមានលក្ខណៈខុសៗគ្នា ហើយគ្មានការកំណត់ពេលវេលាតិចបំផុតដែលស្ត្រីមករដូវនោះឡើយ យោងតាមទស្សនៈដែលត្រឹមត្រូវជាងគេរបស់សាសនវិទូឥស្លាម។ ប៉ុន្តែ សាសនវិទូឥស្លាមភាគច្រើនយល់ឃើញថា រយៈពេលច្រើនបំផុតនៃការមករដូវ គឺ១៥ថ្ងៃ។ ដូចនេះ បើកាលណាឈាមនៅតែបន្តហូរមកលើសពី១៥ថ្ងៃ គឺគេចាត់ទុកជាឈាមជំងឺ ពុំមែនជាឈាមរដូវទៀតឡើយ។ ហើយជាទូទៅចំពោះស្ត្រីភាគច្រើន រយៈពេលនៃការមករដូវគឺ ៦ថ្ងៃ ឬ៧ថ្ងៃ។

៣. ការងូតទឹកនៅពេលអស់ឈាមក្រោយសម្រាលកូន

សាសនវិទូឥស្លាមទាំងអស់បានឯកភាពគ្នាថា ចាំបាច់លើស្ត្រីដែលឆ្លងទន្លេត្រូវងូតទឹកសម្អាតកាយនៅពេលដែលអស់ឈាមក្រោយសម្រាលកូន។

និយមន័យឈាមក្រោយសម្រាលកូន(នីហ្វាស)

គឺជាឈាមដែលចេញពីស្បូនស្ត្រីនៅពេលឆ្លងទន្លេ(សម្រាលបុត្រ) ឬមុនឆ្លងទន្លេពីរថ្ងៃ ឬបីថ្ងៃ ជាមួយនឹងសញ្ញានៃការឆ្លងទន្លេ(ដូចជាឈឺពោះជាដើម) និងបន្តធ្លាក់បន្ទាប់ពីសម្រាលកូនរួច រហូតដល់គ្រប់សាមសិបថ្ងៃ។ រីឯរយៈពេលនៃការមានឈាមឆ្លងទន្លេវិញ ច្រើនបំផុត សែសិបថ្ងៃ ហើយគ្មានកំណត់ចំពោះរយៈតិចបំផុតរបស់វានោះឡើយ។ ដូចនេះ កាលណាស្ត្រីឃើញមានភាពជ្រះស្អាត គឺត្រូវងូតទឹកសម្អាតកាយ និងប្រតិបត្តិសឡាត។

បម្រាមមួយចំនួនចំពោះស្ត្រីដែលមានឈាមរដូវ និងឈាមក្រោយសម្រាលកូន

ហាមឃាត់អំពីការរួមភេទ

គេដាក់បម្រាមលើបុរសមិនត្រូវរួមភេទជាមួយភរិយារបស់ខ្លួនដែលកំពុងមករដូវឡើយ យោងតាមបន្ទូលរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ហើយពួកគេនឹងសួរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)អំពីឈាមរដូវ។ ចូរអ្នកឆ្លើយថា៖ ឈាមរដូវនោះ គឺវាកខ្វក់បំផុត។ ហេតុនេះ ចូរពួកអ្នកជៀសវាង(រួមភេទ)ពីភរិយាក្នុងអំឡុងពេលដែលមានរដូវ ហើយកុំទៅជិតពួកនាង(ដើម្បីរួមភេទ) រហូតទាល់តែពួកនាងជ្រះស្អាត(អស់រដូវហើយងូតទឹកសម្អាត)ខ្លួនប្រាណសិន។ បើកាលណាពួកនាងជ្រះស្អាតហើយនោះ ពួកអ្នកអាចរួមភេទជាមួយពួកនាងនៅត្រង់កន្លែង(ប្រដាប់ភេទ)ដែលអល់ឡោះបានអនុញ្ញាតឱ្យពួកអ្នក។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះស្រឡាញ់បណ្ដាអ្នកដែលសារភាពទោសកំហុស និងស្រឡាញ់បណ្ដាអ្នកដែលជ្រះស្អាត”។ (អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ៖២២២)។ ក៏ដូចគ្នាដែរ គេហាមឃាត់មិនឲ្យរួមភេទក្នុងអំឡុងពេលមានឈាមក្រោយសម្រាលកូន ដោយយោងតាមការឯកភាពគ្នារបស់សាសនវិទូឥស្លាមទាំងអស់។

ហាមឃាត់អំពីការលែងលះ

ដោយយោងតាមបន្ទូលរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ឱព្យាការី! នៅពេលពួកអ្នកលែងលះភរិយា ចូរពួកអ្នកលែងលះពួកនាងតាមអ៊ិតហ្ទះរបស់ពួកនាង”។ ឃ្លា៖ “ចូរពួកអ្នកលែងលះពួកនាងតាមអ៊ិតហ្ទះរបស់ពួកនាង” ពោលគឺមិនត្រូវលែងលះពួកនាងនៅក្នុងពេលដែលនាងមករដូវ ឬមានឈាមក្រោយសម្រាលកូននោះឡើយ។

ហាមឃាត់មិនឲ្យប្រតិបត្តិសឡាត និងបួស

ដោយយោងតាមប្រសាសន៍របស់ព្យាការី សអវ ដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “តើពុំមែនទេឬនៅពេលដែលស្ត្រីមករដូវ គឺនាងមិនត្រូវប្រតិបត្តិសឡាត និងមិនបួសនោះ? នេះហើយជាកង្វះខាតផ្នែកសាសនារបស់ពួកនាង”។ (ពូខរី៖១៩៥១)

ហាមឃាត់អំពីការតវ៉ាហ្វ(ប្រទក្សិណ)ជុំវិញកាក់ហ្ពះ

ដោយយោងតាមប្រសាសន៍របស់ព្យាការី សអវ ដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ អាអ៊ីស្ហះ រទអ នៅពេលដែលនាងមករដូវក្នុងអំឡុងពេលធ្វើហាជ្ជីថា៖ “ជាការពិតណាស់ នោះគឺជាអ្វីមួយដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានកត់ត្រា(កំណត់)លើកូនចៅអាហ្ទាំ(មនុស្សលោក)ដែលជាស្រ្តី។ ហេតុនេះ ចូរនាងធ្វើដូចអ្វីដែលអ្នកធ្វើហាជ្ជីដទៃទៀតបានធ្វើ គ្រាន់តែនាងមិនត្រូវតវ៉ាហ្វ(ដើរប្រទក្សិណ)ជុំវិញកាក់ហ្ពះឡើយ លុះត្រាតែនាងបានជ្រះស្អាត”។ (ពូខរី៖៣០៥, មូស្លីម៖១២១១)

ហាមឃាត់អំពីការប៉ះគម្ពីរគួរអាន

ដោយអនុវត្តតាមបន្ទូលរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “គ្មានអ្នកណាម្នាក់ប៉ះពាល់វា(គម្ពីរគួរអាន)បានឡើយ លើកលែងតែបណ្ដាអ្នកដែលជ្រះស្អាតប៉ុណ្ណោះ”។ (អាល់វ៉ាគីអះ៖៧៩)។ ប៉ុន្តែគេអនុញ្ញាតឲ្យស្ត្រីដែលមករដូវ ឬស្ត្រីដែលមានឈាមឆ្លងទន្លេអាចសូត្រគម្ពីរគួរអានដោយចាំមាត់បាន យោងតាមទស្សនៈដែលត្រឹមត្រូវជាងគេ ខុសពីការមានជូនុបដែលគេមិនអាចសូត្រគម្ពីរគួរអានបានឡើយ លុះត្រាតែគេបានងូតទឹកសម្អាតកាយពីជូនុបរួច។ ហើយក្នុងករណីដែលស្ត្រីដែលមករដូវ ឬស្ត្រីដែលមានឈាមឆ្លងទន្លេត្រូវការកាន់គម្ពីរគួរអានដើម្បីរំលឹកអាយ៉ាត់ដែលភ្លេច ឬត្រូវបង្រៀនសិស្សជាដើម គឺគេអនុញ្ញាតឲ្យនាងអាចកាន់ឬប៉ះគម្ពីរគួរអានបានដោយមានទ្រនាប់ ដូចជាពាក់ស្រោមដៃជាដើម។

មិនត្រូវស្នាក់នៅក្នុងម៉ាស្ជិតឡើយ

ចំណែកឯការដើរកាត់ក្នុងម៉ាស្ជិត ឬចូលក្នុងម៉ាស្ជិតក្នុងករណីចាំបាច់ គឺត្រូវបានអនុញ្ញាត។ អំពី អាអ៊ីស្ហះ រទអ បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ លោកបានមានប្រសាសន៍មកកាន់ខ្ញុំថា៖ “ជួយហុចក្រណាត់ក្រាលសឡាតពីក្នុងម៉ាស្ជិតឲ្យខ្ញុំបន្តិច”។ គាត់បានបន្តថា៖ ពេលនោះខ្ញុំបាននិយាយថា៖ “ខ្ញុំមករដូវ”។ លោកក៏បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ពិតណាស់ឈាមរដូវមិនមែននៅក្នុងដៃរបស់នាងឡើយ”។ (មូស្លីម៖២៩៨)

បញ្ហាដែលចាំបាច់សម្រាប់អ្នកមករដូវ

ទាក់ទងនឹងភាពពេញវ័យ

មនុស្សម្នាក់ៗដែលបានឈានមកដល់ភាពពេញវ័យ គឺត្រូវទទួលខុសត្រូវក្នុងការបំពេញកាតព្វកិច្ចទាំងអស់ក្នុងនាមជាអ្នកមូស្លីមពេញវ័យ។ ហើយការមករដូវ គឺជាសញ្ញាមួយក្នុង ចំណោមសញ្ញាដែលជាក់លាក់បំផុត ដែលបញ្ចាក់ពីភាពពេញវ័យ សម្រាប់កមនុស្សស្រី។

ទាក់ទងនឹងរយៈពេលរង់ចាំសម្រាប់ស្ត្រីដែលលែងលះ

រយៈពេលនៃការរង់ចាំសម្រាប់ស្ត្រីដែលលែងលះគ្នា គឺត្រូវចប់នៅពេលដែល វដ្តរដូវរបស់នាងបានចប់ចំនួនបីដង សម្រាប់អ្នកដែលនៅមានរដូវ។ ដូចដែលអល់ឡោះមានបន្ទូលថា៖ “ ហើយស្ដ្រីដែលត្រូវបានប្ដីលែង ពួកនាងត្រូវរង់ចាំ(មិនអាច រៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍បានទេ) រហូតដល់ជ្រះស្អាតពីឈាម រដូវចំនួនបីដង ’’។ (ជំពូក អាល់ប៉ាក៏រ៉ោះ ៖ ២២៨)

ប្រការដែលបង្ហាញពីការអស់រដូវរបស់ស្ត្រី

ការបញ្ចេញទឹករំអិលពណ៌ស

វាគឺជាវត្ថុម្យាងដែលមានពណ៌សដូចសរសៃអំបោះដែលចេញពីទ្វារមាសរបស់ស្ត្រីក្នុងអំឡុងថ្ងៃចុងក្រោយនៃការមករដូវរបស់នាង ដែលវាជាសញ្ញានៃភាពបរិសុទ្ធរបស់នាង(អស់រដូវ) ។

ឈាមឈប់ចេញមកទៀត ហើយស្ងួត

ដោយនាងអាចដឹងបាន គឺនៅពេលដែលនាងយកក្រណាត់ទៅផ្តិតនៅទ្វារមាសរបស់នាង ហើយបានឃើញថា លែងមានឈាម ឬមានទឹករំអិលពណ៌ត្នោត ឬលឿងតទៀត។

របៀបនៃការងូតទឹកសម្អាតរបស់ស្ត្រី បន្ទាប់ពីការមករដូវ និងការមានជូនូប

អ្នកស្រីអាអ៊ីស្ហះបានរាយការណ៍ថា៖ អ្នកស្រីអាស្សម៉ាក បានសួរព្យាការី ﷺ អំពីការងូតទឹកសម្អាតបន្ទាប់ពីការមករដូវ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ « ពួកនាងត្រូវប្រើទឹក (លាយនឹងស្លឹកពុទ្រា ដោយវាជាប្រភេទសាប៊ូ ដែលគេប្រើនៅសម័យបុរាណ) ងូតលាងសម្អាតខ្លួនឲ្យបានស្អាត រួចចាក់ទឹកលើក្បាល ហើយដុះវាឲ្យខ្លាំងរហូតដល់គល់សក់ បន្ទាប់មកនាងត្រូវចាក់ទឹកលាងសម្អាតលើវា(កន្លែងឯកជន) ។ ក្រោយមក នាងត្រូវយកកប្បាស ឬសំឡីមួយដុំដើម្បីសម្អាតវា »។ អ្នកស្រីអាស្សម៉ាក បាននិយាយថា៖ " តើនាងត្រូវសម្អាតវាដោយរបៀបណា? នៅពេលនោះលោក (រ៉សូលរបស់អល់ឡោះ) បានមានប្រសាសន៍ថា៖ " សូមសរសើរតម្កើងដល់អល់ឡោះជាម្ចាស់! នាងត្រូវសម្អាតវា " ។ អ្នកស្រីអាអ៊ីស្ហះបាននិយាយដោយសំឡេងតិចៗថា៖ នាងត្រូវជូតលាងដានឈាម(កន្លែងឯកជន) ។ បន្ទាប់មក អ្នកស្រីអាស្សម៉ាក ក៏បានសួរតទៀតអំពីការងូតទឹកបន្ទាប់ពីការរួមភេទ (ជូនូប)។ គាត់ (ព្យាការី) បានមានប្រសាសន៍ថា៖ « នាងត្រូវយកទឹក ងូតសំអាតខ្លួនរបស់នាងអោយបានសព្វស្អាត។ រួចចាក់ទឹកលើក្បាល ហើយដុះវាឲ្យខ្លាំងរហូតដល់គល់សក់ បន្ទាប់មកនាងត្រូវចាក់ទឹកលាងសម្អាតលើវា(កន្លែងឯកជន)។ អ្នកស្រីអាអ៊ីស្ហះបាននិយាយថា៖ " តើស្ត្រីនៃពួកអាន់សើរ(ស្រ្តីម៉ាទីណះ)ពិតជា ល្អណាស់! ពួកនាងមិនបណ្តោយឱ្យភាពអៀនខ្មាស់របស់ពួកនាង រារាំងពួកនាងពីការយល់ដឹងអំពីច្បាប់សាសនានោះឡើយ " ។ (ពខរី ៖ ៣១៤ និង មូស្លីម ៖ ៣៣២)

រាល់វត្ថុណាដែលរារាំងទឹកមិនឱ្យទៅដល់ផ្នែកណាមួយនៃរាងកាយ គឺនឹឹងធ្វើឱ្យការងូតទឹកសម្អាតនោះ មិនត្រឹមត្រូវឡើយ ដូចជាស្ត្រីលាបថ្នាំក្រចកដែលររាំងទឹកមិនឱ្យចូលដល់ក្រចកជាដើម។

ការហូរទឹករំអិលពណ៌លឿង និងពណ៌ត្នោត

ពេលខ្លះមានទឹករំអិលដែលចេញពីទ្វារមាសរបស់ស្ត្រី - មុន ឬក្រោយពេលមករដូវ - ប្រសិនបើវាចេញមកជាប់ជាមួយនឹងឈាមរដូវ នោះវាជាផ្នែកមួយនៃឈាមរដូវ ដោយនាងមមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យធ្វើការសឡាតថ្វាយបង្គំ និងផ្សេងៗទៀតដោយសារតែការមករដូវនោះ។ តែប្រសិនបើការហូរទឹករំអិលនោះ មិនមែនជាផ្នែកនៃការមករដូវទេ(មកដាច់ដោយឡែក) នោះវាគ្មានបញ្ហាអ្វីឡើយ។ ដូចដែលបានបង្ហាញនៅក្នុងហាទីស ដែលបាននិយាយថា៖ “ យើងមិនបានចាត់ទុកការហូរទឹករំអិលពណ៌ត្នោត ឬពណ៌លឿងក្រោយពេលមករដូវថាជាបញ្ហាអ្វីនោះទេ” ។ ( ពូខរី ៖ ៣២៦ និង អាពូដាវូឌ ៖ ៣០៧)

អ្នកបានបញ្ចប់មេរៀនដោយជោគជ័យ