មរតក គឺជាប្រព័ន្ធសាកលរបស់មនុស្សជាតិដែលទទួលយកដោយជាតិសាសន៍ទាំងអស់ទាំងអតីតកាល និងបច្ចុប្បន្ន ព្រោះវាសមស្របនឹងសភាវគតិរបស់មនុស្សជាតិ ហើយវាដោះស្រាយបញ្ហានៃការចាត់ចែងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់សពក្រោយពេលស្លាប់។

បទប្បញ្ញត្តិនៃមរតកនៅក្នុងច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាមទាក់ទងនឹងស្ថានភាពនៃអ្នកទទួលមរតក បុគ្គលដែលមានសិទ្ធិទទួលមរតក និងចំណែកនៃកេរមតកដែលពួកគេម្នាក់ៗត្រូវទទួលបាននៅក្នុងប្រព័ន្ធមួយដែលមានលក្ខណៈពេញលេញ និងគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។ ក្នុងចំណោមគុណសម្បត្តិនៃការរៀបរាប់លម្អិតអំពីប្រព័ន្ធនៃមរតកក្នុងសាសនាឥស្លាម គឺដកចេញនូវមូលហេតុដែលនាំឲ្យមានជម្លោះរវាងសាច់ញាតិរបស់មរតកជន(ជនដែលស្លាប់ ហើយជាម្ចាស់មរតក) ព្រោះថា នៅពេលដែលអ្នកស្នងមរតកដឹងថា កេរមរតកត្រូវបានបែងចែកក្នុងចំណោមពួកគេទៅតាមបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់នោះ ចិត្តរបស់ពួកគេនឹងមានភាពស្ងប់ ហើយពេញចិត្តនឹងទទួលយកនូវការបែងចែករបស់ទ្រង់។ ក្នុងចំណោមគុណសម្បត្តិរបស់វាផងដែរនោះ គឺថែរក្សានូវសិទ្ធិរបស់អ្នកទទួលមរតកទាំងអស់។

គោលគ្រឹះ(រូកុន)នៃកេរមរតក

លក្ខខណ្ឌមរតក

លំដាប់លំដោយនៃការបែងចែកទ្រព្យសម្បត្តិសព

លក្ខណៈពិសេសនៃក្បួនច្បាប់ទាក់ទងនឹងកេរមរតកនៅក្នុងច្បាប់បញ្ញត្តិឥស្លាម

សមាសភាពអ្នកទទួលមរតកជាបុរស

សមាសភាពអ្នកទទួលមរតកជាបុរសគឺមានចំនួន១០រូប ដោយសង្ខេបគឺ៖ កូនប្រុសបង្កើតរបស់សព បន្ទាប់មក កូនប្រុសរបស់កូនប្រុស(ចៅប្រុស) និងខ្សែចុះមកក្រោម, ឪពុក បន្ទាប់មក ជីតា និងខ្សែឡើងទៅលើ, បងប្អូនប្រុសបង្កើត បន្ទាប់មក កូនប្រុសរបស់បងប្អូនប្រុស(ក្មួយ), មាឬអ៊ុំ បន្ទាប់មក កូនប្រុសរបស់មាឬអ៊ុំ(ជីដូនមួយ), ប្តីរបស់សព និងអ្នកដែលបានដោះលែងទាសករ។

សមាសភាពអ្នកទទួលមរតកជាស្ត្រី

សមាសភាពអ្នកទទួលមរតកជាស្ត្រីគឺមានចំនួន៧រូប ដោយសង្ខេបគឺ៖ កូនស្រីបង្កើតរបស់សព, កូនស្រីរបស់កូនប្រុស(ចៅស្រី) និងខ្សែចុះទៅក្រោម, ម្តាយ, យាយ និងខ្សែឡើងទៅលើ, បងប្អូនស្រីបង្កើត, ប្រពន្ធរបស់សព និងអ្នកដែលបានដោះលែងទាសករ។

អ្នកបានបញ្ចប់មេរៀនដោយជោគជ័យ