សាសនាឥស្លាមមិនបានរារាំងជនមូស្លីមមិនឲ្យធ្វើដំណើរកម្សាន្ត និងរីករាយនឹងភាពស្រស់ស្អាតនៃធម្មជាតិដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បង្កើតវាឡើងនោះទេ។

អ្នកមានជំនឿអាចធ្វើឲ្យការធ្វើដំណើរ ក៏ដូចជាដំណើរកម្សាន្តនានារបស់គេក្លាយជាការគោរពសក្ការៈ(អ៊ីហ្ពាហ្ទាត់)បាន ដោយគេធ្វើដំណើរទៅកាន់កន្លែងណាដែលអាចឲ្យគេសម្រេចនូវការគោរពសក្ការៈនោះ ដូចជាការធម្មយាត្រាហាជ្ជីឬធ្វើអ៊ុមរ៉ោះ(ធ្វើដំណើរទៅកាន់ក្រុងម៉ាក្កះ) ឬក៏ដើម្បីស្វែងរកចំណេះវិជ្ជា។ ម្យ៉ាងទៀត គេក៏អាចធ្វើឲ្យការធ្វើដំណើរនោះក្លាយជាការគោរពសក្ការៈតាមរយៈការនៀតល្អ ដោយគេនៀតថា គេធ្វើដំណើរនេះដើម្បីផ្សារភ្ជាប់សាច់សាលោហិត ឬធ្វើឲ្យគ្រួសារមានភាពសប្បាយរីករាយ ឬក៏ដើម្បីបញ្ចៀសខ្លួនពីប្រការដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានហាមឃាត់។

قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ “ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ ការសឡាតរបស់ខ្ញុំ ការបូជាសត្វរបស់ខ្ញុំ ការរស់នៅរបស់ខ្ញុំ ហើយនិងសេចក្ដីស្លាប់របស់ខ្ញុំ គឺសម្រាប់អល់ឡោះដែលជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងពិភពទាំងអស់”។ (អាល់អាន់អាម៖១៦២)

មួយវិញទៀត ពេលខ្លះការនៅកន្លែងដែលស្ងៀមស្ងាត់ គឺជាឱកាសមួយសម្រាប់មនុស្សក្នុងការជំនុំជម្រះខ្លួនឯង និងគិតពិចារណាចំពោះអ្វីដែលរូបគេបានធ្វើសម្រាប់ថ្ងៃខាងមុខ(ថ្ងៃបរលោក) ជាពិសេស នៅពេលដែលគេនៅស្ងាត់តែម្នាក់ឯង ហើយគ្មាននរណាម្នាក់តាមដាន ឬមើលឃើញគេក្រៅពីអល់ឡោះជាម្ចាស់។

អំពី ខាវឡះ កូនស្រីរបស់ ហាគីម រទអ បាននិយាយថា៖ ខ្ញុំបានឮរ៉ស៊ូលុលឡោះ សអវ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “បុគ្គលណាចុះសម្រាកនៅកន្លែងណាមួយ ហើយគាត់សូត្រថា៖ " أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ " (ខ្ញុំសុំតាមរយៈពាក្យពេចន៍ដ៏ពេញលេញរបស់អល់ឡោះ សូមឲ្យទ្រង់បញ្ជៀសរូបខ្ញុំពីប្រការអាក្រក់ដែលទ្រង់បានបង្កើត)នោះ គ្មានអ្វីអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់គាត់ឡើយ រហូតដល់គាត់ចេញដំណើរពីកន្លែងឈប់របស់គាត់នោះ”។ (មូស្លីម៖២៧០៨)

អ្នកបានបញ្ចប់មេរៀនដោយជោគជ័យ