වත්මන් කොටස: model:
පාඩම ත්‍යාගය
සර්වබලධාරී අල්ලාහ් ත්‍යාගශීලී වන අතර පරිත්‍යාගශීලීත්වයට සහ ත්‍යාගශීලීත්වයට ප්‍රිය කරයි. දේව දූතයාණෝ (ඔහුට අල්ලාහ්ගේ ශාන්තිය හා සමාදානය අත්වේවා!) මිනිසුන්ගෙන් අධිකව ම පරිත්‍යාගශීලී පුද්ගලයා ය. ඔහු තෑගි පිළිගෙන එය තෑෑගිකළේය. එය පිළිගන්නා මෙන් ඉල්ලා සිටියේය. තවද එය ප්‍රිය කළේය. දන්දීම ඔහුට (ඔහුට අල්ලාහ්ගේ ශාන්තිය හා සමාදානය අත්වේවා!) වඩාත් ප්‍රියමනාප දෙයක් විය,
හිලව්වක් නොමැතිව එම අවස්ථාවේදී ම යම් භාණ්ඩයක් හිමිකර ගැනීම.
අපගේ ප්‍රකාශය: හිමිකම යන්න; පරිත්‍යාග ගිවිසුම, හිමිකාර ගිවිසුම්වලින් එකක් බවට ඇඟවීමකි.
භාණ්ඩය යන්නෙන් අදහස් වන්නේ: සියලු ම භාණ්ඩ, මූල්‍ය සහ මූල්‍ය නොවන වස්තූන් එයට ඇතුළත් වේ.
“භාණ්ඩ හිමිකර ගැනීම” යන පාරිභාෂිතයෙන් හේතු දෙකක් නිසා “ප්‍රතිලාභ තෑග්ග” ඉවත්කර කරන ලදී:
එසේම "හිමිකාරත්වය" යන්නෙන් සිමා කිරීම තුළින් ණයෙන් වෙන්කර පෙන්වනු ලැබේ. එය ත්‍යාගය යන වචනයෙන් තිබුණේ නම් එම මුදා හැරීම අත්හැරීමක් ලෙස සැළකේ.
හිබහ් (ත්‍යාගය), හදීය්යාහ් හා අතීයහ් ලෙසද කියනු ලැබේ. මේ සෑම දෙයක් ම යහපත, ධර්මිෂ්ඨක ම, බැඳීම හා සුභ සිද්ධිය යටතේ ගණන් ගැනේ.
ත්‍යාගයේ නීතිිය
ත්‍යාගය සතුටු දායකය; මක්නිසාද යත්, එය හදවත් මෝදු කරයි, කුසල් හා තිළිණ දායාද කරයි, ආදරය හා සෙනෙහස ඇති කරවයි. ත්‍යාගය සතුටු දායකය දෙයක් බවට අල් කුර්ආනයේ, හදීසයේ සහ ඒකමතික තීරණවල සාදක පවතී.
කුණු ලෝබකමින්, හිඟකමින් හා කෑදරකමින් සිත පවිත්‍ර වන බැවින් සහ හදවත් මෝදු වීම, මිනිසුන් අතර සැබෑ ආදරය ඇතිවීම නිසා ඉස්ලාමය ත්‍යාග ලබා දීම දිරිමත් කරයි. විශේෂයෙන් සමීපතයින්, අසල්වැසියන් හා සතුරන් සිටින විට, විශේෂයෙන් ඥාතියෙකු, අසල්වැසියෙකු හෝ සතුරුකම් අතර ආරවුල් ඇති විය හැකිය, අසමගිය, කුමන්ත්‍රණ ඇති විය හැකිය, ඥාති සබඳතා බිඳී යා හැකිය.ත්‍යාග සහ පරිත්‍යාග මගින් හදවත් පිරිසිදු කෙරේ සහ මිනිසුන් අතර භේද ඇති කරන සියල්ල ඉවත් කරයි. කවරෙකු කිසියම් දෙයක් අල්ලාහ්ගේ තෘප්තිය බලපොරොත්තුවෙන් ඔහු කුසල හා කුළිය ලබා ගන්නේය.
ආයිෂා තුමිය (ඇයට අල්ලාහ්ගේ තෘප්තිය හිමි වේවා!) වාර්තා කරයි: "දේව දූතයාණෝ (ඔහුට අල්ලාහ්ගේ ශාන්තිය හා සමාදානය අත් වේවා!) ත්‍යාග භාරගත් අතර ඒ වෙනුවට යමක් දීමට පුරුදුව සිටියහ." (බුහාරි 2585)
ඉබ්නු අබ්බාස් තුමා (ඔවුන් දෙදෙනාට අල්ලාහ්ගේ තෘප්තිය අත් වේවා!) වාර්තා කරයි: "අල්ලාහ්ගේ දූතයා (ﷺ) හමන සුළඟට වඩා ත්‍යාගශීලී (පුණ්‍ය ක්‍රියාවන් කිරීමට ඇති සූදානම සහ ඉක්මන්) ඉතාමත් ත්‍යාගශීලී පුද්ගලයෙක් විය." (බුහාරි 6, මුස්ලිම් 2308)
ත්‍යාගයේ මූලිකාංග
පිරිනැමීම ත්‍යාගයේ එක් කුළුණක් බව විද්වතුන් එකඟ වූ අතර අනෙක් දෑ සම්බන්ධයෙන් ඔවුන් අතර මතභේද පවතී. ත්‍යාගය පිරිනැමීම මගින් පමණක් ම ගිවිසුම් ගත වේ. (එය පරිත්‍යාග කරන්නාගෙන් ලැබෙන ත්‍යාගය පිළිබඳ සාක්ෂි නිකුත් කිරීමකි), නමුත් පිළිගැනීම සහ සන්තකයේ තබා ගැනීම හැර ත්‍යාගය ලබන්නාට භාණ්ඩය හිමි නොවේ, එබැවින් පිළිගැනීම සහ සන්තක කිරීම බලපෑම පවත්වා ගැනීම සඳහා මිස ගිවිසුම ස්ථාපිත කිරීමට සඳහා නොවේ.
ත්‍යාගයේ කොන්දේසි
ත්‍යාගය දන්නා දෙයක් විය යුතු ය, නොදන්නා දෙයක් නොවිය යුතු ය සහ ත්‍යාගය බෙදු එකක් විය යුතු ය හව්ලේ භාවිත කරන්නක් නොවිය යුතු ය යන කොන්දේසි සඳහා විද්වතුන් අතර මතබේද පවතී.
කවරෙකු නිලධාරියෙකුට, සේවකයෙකුට හෝ වෙනත් කෙනෙකුට සේවාව ලබාගැනීම සඳහා අයිතියකින් තොරව තෑග්ගක් දෙන්නේ ද, තෑගි දෙන්නා හා ගන්නා දෙදෙනාට ම එය තහනම් වේ. මන්දයත් එය අල්ලස යි. එය ගැනීම හා ලබා දීම ශාපය ලැබූවකි.
තමාට සිදුවන අසාධාරණය නැවැත්වීමට හෝ ඔහුට ලැබිය යුතු ඔහුගේ අයිතිය ලබා ගැනීමට ඔහු තවත් කෙනෙකුට තෑග්ගක් දෙන්නේ නම්, මෙම තෑග්ග ගන්නාට තහනම් වේ, නමුත් දෙන්නාට ඔහුගේ අයිතිය ආරක්ෂා කර ගැනීමට සහ ගන්නාගේ නපුරෙන් ආරක්ෂා වීම සඳහා අවසර ඇත.
අබී හුමයිද් අස් සාඅදී තුමා (ඔහුට අල්ලාහ්ගේ තෘප්තිය අත් වේවා!) වාර්තා කරයි: නබි තුමාණෝ (ඔහුට අල්ලාහ්ගේ ශාන්තිය හා සමාදානය අත් වේවා!) සකාත් එකතු කිරීම සඳහා බනී අසද් ගෝත්‍රයේ ඉබ්නු අල් උතබීයා නම් මිනිසෙක් පත් කළහ. ඔහු (මුදල් රැගෙන) ආපසු පැමිණි විට, ඔහු (නබිතුමාට) “මෙය ඔබ වෙනුවෙන් ය, තවද මෙය මට තෑග්ගක් ලෙස ලබා දී ඇත.” යනුවෙන් පැවසුවේය. එවිට නබි තුමාණෝ (ඔහුට අල්ලාහ්ගේ ශාන්තිය හා සමාදානය අත් වේවා!) දේශන වේදිකාව මත නැඟී සිටි අතර, අල්ලාහ්ව මහිමයට පත් කර ප්‍රශංසා කිරීමෙන් පසු, “අපි යවන (මහජනයාගෙන් සකාත් ලබා ගැනීමට) සේවකයා ආපසු පැමිණීමේ වරද කුමක් ද? "මෙය ඔබට, මෙය මට ද ," කියා පවසන්න. ඇයි ඔහු තම පියාගේ සහ මවගේ ගෙදර නො සිටියේ. එවිට ඔහුට තෑගි ලැබේ ද නොලැබේ ද කියා බැලීමට හැකි ය.මාගේ ප්‍රාණය කාගේ අතේ තිබේ ද ඔහුගේ අතට හොරෙන් කුමක් ගත්ත ද මළවුන් කෙරෙන් නැගිටුවන දින එය බෙල්ලෙන් උසුලාගෙන ගෙනෙනු ලැබේ. එය ඔටුවෙක් නම්, ඌ කෑ ගසනු ඇත, එය එළදෙනක් නම්, ඌ කෑ ගසනු ඇත, එය බැටළුවෙකු නම්, ඌ කෑ ගසනු ඇත!" එවිට නබි තුමාණෝ (ඔහුට අල්ලාහ්ගේ ශාන්තිය හා සමාදානය අත් වේවා!) ඔහුගේ කිහිලිවල සුදු පැහැය පෙනෙන තුරු ඔහුගේ අත් දෙකම ඔසවා, "සැකයක් නැත! මම අල්ලාහ්ගේ පණිවිඩය ප්‍රකාශ කළේ නැද්ද?" තවද ඔහු එය තුන් වරක් පුනරුච්චාරණය කළේය."
