2. దైవప్రవక్త(స) వారు అల్లాహ్ యొక్క శిక్ష నుండి భయపడడం; ఆయిషా(ర) వారి ఉల్లేఖనం : నేనెప్పుడూ కూడా ప్రవక్త(స) వారు కొండనాలుక కనిపించేంతగా పగలబడి నవ్వడం చూడలేదు, కానీ ఆయన చిరునవ్వు నవ్వేవారు. వారు(స) మేఘాలు లేదా గాలిని చూసినప్పుడు, అది ఆయన ముఖంలో కనిపించేది. అటువంటి సందర్భములో నేను ఇలా అడిగాను, “ఓ దైవప్రవక్తా! జనాలు మేఘాలను చూసినప్పుడు వర్షం కురుస్తుందని ఆశతో సంతోషిస్తారు. కానీ మీరు వాటిని చూసినప్పుడు మీ ముఖంలో ఎంకుకని ఆందోళన కనిపిస్తుంది!” అని అడిగాను, వారు(స), ‘ఓ అయిషా, అందులో శిక్ష లేదని నన్ను ఎవరు భరోసా ఇస్తారు? కొన్ని జాతుల వారు గాలితో శిక్షింపబడ్డారు, కొందరు ఆ శిక్షను చూసి, ‘ఇది మనపై వర్షం కురిపించే మేఘమే’ అని అన్నారు.” (ముస్లిం 899).

3. దాని మంచి కోసం అల్లాహ్ ను అడిగేవారు, ఆయిషా (ర) వారి ఉల్లేఖనం : భారీ గాలులు వీచినపుడు దైవప్రవక్త (స) వారు ఇలా దుఆ చేసేవారు : “ఓ అల్లాహ్ నేను దీని మంచిని, ఇది కలిగి ఉన్న మంచిని మరియు దీని ద్వారా పంపబడిన మంచిని నేను నీతో అడుగుతున్నాను, మరియు దీని కీడు నుండి, దీనిలో ఉన్న కీడు నుండి మరియు దీని ద్వారా పంపబడిన కీడు నుండి నేను నీ శరణు వేడుకుంటున్నాను (ముస్లిం 899).

4. గాలిని దూషించకూడదు : ఇబ్న్ అబ్బాస్ (ర) వారి ఉల్లేఖనం : ఒక వ్యక్తి ప్రవక్త (స) వారి సమక్షంలో గాలిని దూషించాడు. అప్పుడు ప్రవక్త (స) వారు ఇలా ధర్మాగ్రహం వెలిబుచ్చారు: "గాలిని దూషించకు. ఎందుకంటే అది ఆజ్ఞాపించబడిన ఒక సేవకుడు. ఎవరైనా దూషణకు అర్హం కాని దానిని దూషిస్తే, ఆ దూషణ అతనిపైనే తిరిగి వస్తుంది." (తిర్మిధి 1978). మరో హదీసులో ఇలా ప్రస్తావించబడినది : గాలిని దూషించకండి. (తిర్మిది 2252). ఇమామ్ షాఫయీ వారు ఇలా సెలవిచ్చారు : ఎవరూ గాలిని దూషించకూడదు, ఎందుకంటే అది సర్వశక్తిమంతుడైన అల్లాహ్ యొక్క సృష్టి మరియు ఆజ్ఞాపించబడిన సేవకుడు. అది అల్లాహ్ యొక్క సైన్యంలో ఒక భాగం, మరియు అల్లాహ్ దానిని కరుణగా లేదా శిక్షగా మార్చగలడు.

వర్షం కురిసేటపుడు మరియు కురిసిన తరువాత చదవవలసిన దుఆలు

ఆయిషా(ర) వారి ఉల్లేఖనం: దైవప్రవక్త (స) వారు వర్షం పడుతుండగా చూసినపుడు ఈ దుఆ చదివేవారు : “అల్లాహుమ్మ సయ్యిబన్ నాఫిఆ” (బుఖారీ 1032). సయ్యిబన్ అనగా ఎక్కువగా కురిసే వర్షం అని అర్ధం. అర్ధం : ఓ అల్లాహ్ మా కోసం ప్రయోజనకరమైన, ఎక్కువగా పారే వర్షాన్ని కురిపించు

వర్షం ప్రయోజనకరంగా ఉండాలని దుఆ చేయాలి, ఎందుకంటే ఒకో సారి విపరీతమైన వర్షముతో ప్రయోజనం అనేది ఉండదు, హదీసులో ఈ విధంగా సెలవివబడినది : కరువు అంటే వర్షం పడకపోవడం కాదు, ఎడతెగకుండా వర్షం పడుతూనే, పడుతూనే ఉండడం మరియు ఆ తరువాత భూమి నుండి ఏమీ పండకపోవడం. (ముస్లిం 2904).

ఏదైనారోజు బాగా గాలి వీచి, ఆకాశం మేఘాలతో నిండిపోతే, దాని ప్రభావం ప్రవక్త (స) వారి ముఖంలో కనిపించేది. ఆ సమయంలో వారు(స) వెనకాముందూ అనగా అటూఇటూ తిరిగుతుండేవారు. అయితే వర్షం కురిసినప్పుడు (కుదుటపడి) సంతోషించేవారు మరియు (ఆందోళన తాలూకు) ముఖ కవళికలు తొలగిపోయేవి. ఆ సమయంలో నేను వారి(స) ని ఎందుకు మీరు ఇలాంటి సమయాలలో వెనకాముందూ తిరుగుతుంటారు అని అడిగాను. అప్పుడు వారు(స) "నా ఉమ్మత్‌పై శిక్ష దిగుతుందేమోనని నాకు భయంగా ఉంది" అని బదులిచ్చారు. వర్షం కురిసినప్పుడు వారు(స) ఇది రహ్మహ్ (అల్లాహ్ యొక్క కరుణ) అని అనేవారు. (ముస్లిం 899)

ఒక రాత్రి వర్షం పడిన తర్వాత హుదైబియాలో దైవప్రవక్త(స) వారు మాకు ఫజర్ నమాజు చేయించారు. నమాజు ముగిసిన తర్వాత వారు (స) ప్రజల వైపు తిరిగి, "మీ ప్రభువు ఏమి చెప్పాడో మీకు తెలుసా?" అని అడిగారు. ప్రజలు, "అల్లాహ్ మరియు ఆయన ప్రవక్తకే బాగా తెలుసు" అని బదులిచ్చారు. అప్పుడు వారు (స) ఇలా అన్నారు: "అల్లాహ్ ఇలా సెలవిచ్చాడు: 'ఈ రోజు నా దాసులలో కొందరు నా పట్ల విశ్వాసులయ్యారు, మరికొందరు నా పట్ల అవిశ్వాసులయ్యారు. ఎవరైతే 'అల్లాహ్ యొక్క అనుగ్రహం మరియు కరుణ వల్ల మనకు వర్షం కురిసింది' అని అన్నారో, వారు నన్ను విశ్వసించారు, నక్షత్రాలను విశ్వసించలేదు. ఎవరైతే 'ఇలాంటి, అలాంటి నక్షత్రం వల్ల మనకు వర్షం కురిసింది' అని అన్నారో, వారు నన్ను విశ్వసించక, నక్షత్రాను విశ్వసించారు." (బుఖారీ 846, ముస్లిం 71).

మీరు విజయవంతంగా మీ పాఠాలను పూర్తి చేశారు