ផ្នែកបច្ចុប្បន្ន model:
មេរៀន ជំនឿទៅនឹងអល់ឡោះតាមរយៈរូហ្ពូពីយះ(ក្នុងការបង្កើតអ្វីទាំងអស់)
អត្ថន័យរបស់ជំនឿទៅនឹងអល់ឡោះក្នុងការបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ៈ
ការទទួលស្គាល់និងជឿជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា អល់ឡោះជាម្ចាស់នូវរាល់អ្វីទាំងអស់ ទ្រង់ជាអ្នកគ្រប់គ្រង ជាអ្នកបង្កើ់ត និងជាអ្នកផ្តល់លាភសក្ការៈ ទ្រង់ជាអ្នកបង្រស់ ជាអ្នកយកជីវិត ជាអ្នកផ្តល់ផលប្រយោជន៍ និងជាអ្នកផ្តល់ភាពគ្រោះថ្នាក់។ សម្រាប់ទ្រង់នោះគឺ រាល់ៗកិច្ចការទាំងអស់ ក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ទ្រង់ដ៏មហាឧដុង្គឧត្តម ហើយទ្រង់ជាងអ្នកមាន អានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់់ គ្មានស្ហីរិគទៅចំពោះទ្រង់ឡើយ។ វាជាការទទួលស្គាល់អល់ឡោះតែម្នាក់គត់ ក្នុងរាល់ៗទង្វើទាំងឡាយ។ ទាំងនោះដែរវាជាការជឿយ៉ាងជាក់លាក់ៈ
ពិតប្រាកដណាស់មានតែអល់ឡោះមួយគត់ដែលជាអ្នកបង្កើតរាល់អ្វីទាំងអស់ដែលមាននៅក្នុងពីភពលោក ហើយគ្មានម្ចាស់ណាជាអ្នកបង្កើតក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ ដូចដែលអល់ឡោះបានមានបន្ទូលថាៈ អល់ឡោះ គឺជាអ្នកដែលបង្កើតរាល់អ្ៗវីទាំងអស់។ ចំណែកឯការសាងសង់របស់មនុស្សលោកវិញ វាជាការផ្លាស់ប្តូរនូវលក្ខណៈសម្បត្តិដទៃទៀត ឬការប្រមូលផ្តុំ ការស្ថាបនា និងផ្សេងៗពីនោះទៀត។ ហើយវាមិនមែនជាអ្នកដែលបង្កើតយ៉ាងពិតប្រាកដនោះដែរ មិនមែនជាអ្នកបង្កើតភាពយុត្តិធម៌ ហើយក៏មិនមែនជាអ្នកដែលបង្រស់មនុស្សពីការស្លាប់នោះដែរ។
ទ្រង់ជាអ្នកដែលផ្តល់នូវលាភសក្ការៈចំពោះម៉ាឃ្លូក(អ្វីដែលម្ចាស់បង្កើត)ទាំងអស់ ហើយក៏គ្មានម្ចាស់ណាជាអ្នកផ្តល់នូវលាភសក្ការៈក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ អល់ឡោះបានមានបន្ទូលថា៖ ដគ្មានសត្វលោកណាមួយដែលរស់នៅលើផែនដី ក្រៅពីអល់ឡោះផ្តល់លាភសក្ការៈដល់ពួកគេឡើយ។ (ហ៊ូទ ៦)
ទ្រង់ជាអ្នកដែលគ្រប់គ្រងរាល់អ្វីៗទាំងអស់ ហើយក៏គ្មានម្ចាស់ណាជាអ្នកគ្រប់គ្រងយ៉ាងពិតប្រាកដក្រៅពីទ្រង់ឡើយ។ អល់ឡោះបានមានបន្ទូលថា៖ ការគ្រប់គ្រងមេឃជាច្រើនជាន់ (និងផែនដី ព្រមទាំងអ្វីៗដែលមាននៅក្នុងវាទាំងអស់ គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ (អាល់ ម៉ាអ៊ីហ្ទះ ១២០
ទ្រង់ជាអ្នករៀបចំរាល់អ្វីទាំងអស់ គ្មានម្ចាស់ណាជាអ្នករៀបចំឡើយ លើកលែងតែអល់ឡោះប៉ុណ្ណោះ។ អល៉ឡោះបានមានបន្ទូលថា៖ ទ្រង់រៀបចំភារកិច្ចពីលើមេឃ រហូតដល់ផែនដី។ (អាស្សាចហ្ទះ ៥)
ការគ្រប់គ្រងរបស់អល់ឡោះ និងការគ្រប់គ្រងរបស់មនុស្សលោក
ចំណែកឯការរៀបចំរបស់មនុស្សលោកទៅលើកិច្ចការ និងជិវិតរស់នៅរបស់គេ ការរៀបចំរបស់គេទៅលើអ្វីដែលស្ថិតនៅក្រោមដៃរបស់គេហើយអ្វីដែលគេគ្រប់គ្រង និងសមត្ថភាពរបស់គេ។ ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ពួកមូស្ហីរីគីនអារ៉ាប់នៅក្នុងសម័យកាលរស៊ូលុលឡោះគឺ ពួកគេទទួលស្គាល់អល់ឡោះជាម្ចាស់គ្រប់គ្រងអ្វីៗទាំងអស់។
គឺ ពួកគេទទួលស្គាល់អល់ឡោះជាអ្នកបង្កើត ទ្រង់ជាអ្នកគ្រប់គ្រង ត្រង់ជាអ្នករៀបចំចាត់ចែង។صلى الله عليه وسلم ពួកប្រឆាំងនៅក្នុងសម័យកាលរស៊ូលុលឡោះ ផ្ទុយទៅវិញគឺ ក្នុងចំណោមពួកគេគ្មានអ្នកណាម្នាក់ចូលកាន់សាសនាឥស្លាមនោះឡើយ។ ដូចដែលអល់ឡោះបានមានបន្ទូលថា៖ ប្រសិនបើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)សួរ ពួកគេ(ពួកមូស្ហីរីគីន)ថាៈ តើអ្នកណាដែលបានបង្កើតមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី? ពួកគេពិតជានឹងឆ្លើយថាៈ គឺអល់ឡោះ។ (លុកម៉ាន ២៥) ពីព្រោះអ្នកដែលទទួលស្គាល់អល់ឡោះជាម្ចាស់នៃពិភពទាំងអស់ ពោលគឺ ទ្រង់ជាអ្នកបង្កើតពួកគេ ទ្រង់ជាអ្នកគ្រប់គ្រងពួកគេ និងជាអ្នករៀបចំចាត់ចែងឲ្យពួកគេនូវលាភសក្ការៈរបស់ទ្រង់ៈ ចាំបាច់គឺ ត្រូវទទួលយកអល់ឡោះតែមួយគត់នៅក្នុងការគោរពសក្ការៈ ដោយមិនយកអ្នកណាម្នាក់ធ្វើជាដៃគូជាមួយទ្រង់ក្នុងការគោរពសក្ការៈឡើយ។
តើដូចម្តេចវិញសម្រាប់មនុស្សមានបញ្ញាទទួលស្គាល់ថា អល់ឡោះជាអ្នកបង្កើតរាល់អ្វីៗទាំងអស់ ហើយទទួលស្គាល់ថា ទ្រង់ជាអ្នករៀបចំពិភពលោក ជាអ្នកបង្រស់មនុស្សពីការស្លាប់ បន្ទាប់មកបែរជាពួកគេមានការគោរពសក្ការៈផ្សេងៗក្រៅពីទ្រង់ទៅវិញ?! ទាំងនេះ វាជាការបំពានដែលអាក្រក់បំផុត ហើយវាជាបាបកម្មដ៏ធំធេងបំផុតផងដែរ។ ហើយលុកម៉ានក៏បានពោលទៅកាន់កូនប្រុសរបស់គាត់ ដោយណែនាំទៅកាន់កូនរបស់គាត់ និងផ្តាំផ្ញើទៅកាន់កូនរបស់គាត់ថា(បន្ទូលរបស់អល់ឡោះ)៖ ឱកូនសម្លាញ់! ឯងកុំធ្វើស្ហីរិគនឹងអល់ឡោះឲ្យសោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អំពើស្ហីរិគ គឺជាបាបកម្មមួយដ៏ធំ។ (លុកម៉ាន ១៣)
នៅពេលដែលមានគេសួររស៊ូលុលឡោصلى الله عليه وسلم............................................................................
ខ្ញុំរបស់អល់ឡោះបានដឹងយ៉ាងច្បាស់ហើយថា គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចគេចចេញពីព្រេងវាសនារបស់អល់ឡោះបាននោះទេ។ ពីព្រោះអល់ឡោះ ទ្រង់ជាអ្នកគ្រប់គ្រងពួកគេ ទ្រង់ជាអ្នកបង្វែរពួកគេតាមអ្វីដែលទ្រង់មានចេតនា និងស្របតាមគតិបណ្ឌិតរបស់ទ្រង់។ ហើយទ្រង់ជាអ្នកបង្កើតពួកគេទាំងអស់។ ពិតណាស់រាល់ៗកិច្ចការទាំងអស់គឺ ស្ថិតក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់ទ្រង់ គ្មានអ្នកណាជាអ្នកបង្កើតឡើយ មានតែលើកលែងតែទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ គ្មានអ្នកណាជាអ្នកផ្តល់នូវឧបការៈគុណនោះដែរ លើកលែងទ្រង់តែប៉ុណ្ណោះ គ្មានអ្នកណាជាអ្នករៀបចំពិភពលោកបានឡើយ លើកលែងតែទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ធូលីមិនអាចមានចលនាបានឡើយ លើកលែងតែមានការអនុញ្ញាតពីទ្រង់ .............................................................
