ជាមួយនឹងការប្រកាន់យកមូលហេតុជាក់ស្តែងជាបច្ច័យនោះ ជនមូស្លីមត្រូវប្រកាន់យកនូវការការពារតាមបែបឥស្លាមផងដែរដើម្បីការពារខ្លួនពីជំងឺដង្កាត់ទាំងឡាយ។

ជាកិច្ចការដំបូងគេ សំខាន់ជាងគេ និងចម្បងជាងគេបំផុតដែលអ្នកមានជំនឿត្រូវប្រកាន់យកដើម្បីជាការការពារខ្លួនក្នុងពេលមានគ្រោះ និងវិបត្តិនានា គឺត្រូវសុំការជ្រកកោនពីអល់ឡោះ សុំការបញ្ចៀស និងការការពារពីទ្រង់ដើម្បីឲ្យទ្រង់ជួយការពារពីប្រការអាក្រក់ទាំងនោះ។ ជាការពិតណាស់ ព្យាការីយូសុះ អាឡៃហ៊ីស្សាឡាម នៅពេលដែលភរិយារបស់អាហ្ស៊ីសមានបំណងបំពារបំពានលើរូបគាត់៖ “គាត់បាននិយាយថា៖ ខ្ញុំសុំពីអល់ឡោះឱ្យចៀសផុត(អំពីប្រការនេះ)”។ (យូសុះ៖២៣)។ ចំណែកឯ ម៉ារយ៉ាំ អាឡៃហាស្សាឡាម(ម្តាយព្យាការីអ៊ីសា)វិញ នៅពេលដែលទេវៈជីព្រីលបានដំណែងខ្លួនជាបុរសម្នាក់ទៅជួបគាត់៖ “គាត់បាននិយាយថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំសុំពីម្ចាស់មហាសប្បុរសឱ្យបញ្ចៀសខ្ញុំ(ពីប្រការអាក្រក់)ពីរូបអ្នក”។ (ម៉ារយ៉ាំ៖១៨)

និងទទូចអង្វរករទៅចំពោះអល់ឡោះ ឱនលំទោនចំពោះទ្រង់ ហើយនិងបង្ហាញពីភាពទុគ៌ត ខ្វះខាតទៅកាន់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យទ្រង់រំដោះនូវគ្រោះថ្នាក់ និងដោះទុក្ខកង្វល់នោះចេញ។ ជាការពិតណាស់ ការសុំទូអាបួងសួង គឺជារបងកាពារ និងជាអាវុធរបស់អ្នកមូស្លីម។ ដូចនេះ នៅពេលដែលមានគ្រោះណាមួយកើតឡើង គឺវាកើតឡើងទៅតាមការកំណត់របស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ ហើយគ្មានអ្វីដែលអាចរុញច្រានវាបានឡើយ ក្រៅពីការទូអាបួងសួង។ ព្យាការី សអវ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “គ្មានអ្វីដែលអាចរុញច្រានព្រេងវាសនា(ដែលអល់ឡោះកំណត់)បានឡើយ លើកលែងការទូអាបួងសួងប៉ុណ្ណោះ”។ (តៀរមីហ្ស៊ី៖២១៣៩)

និងយកវាមកព្យាបាល ព្រោះវាគឺជាថ្នាំព្យាបាលគ្រប់ជំងឺទាំងអស់ ទាំងជំងឺរូបី(ជំងឺផ្លូវកាយ) និងជំងឺអរូបី(ជំងឺផ្លូវចិត្ត)។ “ហើយយើងបញ្ចុះ(ឱ្យអ្នក)អំពីគម្ពីរគួរអានដែលវាជាការព្យាបាល និងជាការក្តីមេត្តាករុណាសម្រាប់បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ”។ (អាល់អ៊ិសរ៉ក៖៨២)។ ជាមួយនឹងការមានជំនឿ និងការជឿជាក់យ៉ាងពិតប្រាកដ(ចំពោះប្រសិទ្ធិភាពរបស់វា) ដោយយោងតាមបន្ទូលរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់៖ “ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោល ថា៖ វាគឺជាការចង្អុលបង្ហាញ និងជាឱសថព្យាបាលសម្រាប់បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ”។ (ហ្វុសស៊ីឡាត់៖៤៤)

ជាពិសេស សឡាតស៊ូពុស ដោយយោងតាមប្រសាសន៍របស់ព្យាការី សអវ ដែលលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “បុគ្គលណាប្រតិបត្ដិសឡាតស៊ូពុស រូបគេនឹងបានស្ថិតនៅក្នុងការថែរក្សាការពារពីអល់ឡោះ”។ (មូស្លីម៖៦៥៧)

ក្នុងចំណោមការការពារដែលសំខាន់ផងដែរនោះ គឺការសុំទូអាបួងសួងនៅពេលឃើញអ្នកជំងឺ និងអ្នកដែលជួបប្រទះនូវគ្រោះថ្នាក់។ នៅក្នុងហាទីស្ហមួយបានបញ្ជាក់ថា៖ “បុគ្គលណាដែលបានឃើញគេទទួលគ្រោះថ្នាក់អ្វីមួយ ហើយគាត់សូត្រថា៖ “الحمدُ لله الذي عافَانِي ممَّا ابتلاكَ به، وفَضَّلَني على كثيرٍ ممن خلقَ تفضِيلاً” (ការសរសើរទាំងឡាយ គឺសម្រាប់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលទ្រង់បានឲ្យរូបខ្ញុំមានសុវត្ថិភាពពីអ្វីដែលទ្រង់បានសាកល្បងវាចំពោះអ្នក ហើយទ្រង់បានលើកតម្កើងរូបខ្ញុំលើអ្នកជាច្រើនក្នុងចំណោមអ្នកដែលទ្រង់បានបង្កើត) នោះគ្រោះថ្នាក់នោះនឹងមិនកើតឡើងលើគាត់ឡើយ”។ (តៀរមីហ្ស៊ី៖៣៤៣២)

ជាការពិតណាស់ ការថែរក្សាលើការហ្ស៊ីកៀរ រលឹកចំពោះអល់ឡោះជាម្ចាស់ គឺនាំមកនូវប្រការល្អជាច្រើនក្នុងជីវិតលោកិយនេះ ព្រមទាំងទទួលបានផលបុណ្យយ៉ាងធំធេងនៅថ្ងៃបរលោក។ ហើយការហ្ស៊ីកៀរព្រឹក ល្ងាច គឺស្ថិតក្នុងចំណោមហ្ស៊ីកៀរដ៏សំខាន់ដែលគប្បីលើជនមូស្លីមថែរក្សាវា។ ក្នុងចំណោមផលប្រយោជន៍ទាំងនោះ គឺធ្វើឲ្យចិត្តជ្រះស្រឡះ ដួងចិត្តមានភាពនឹងនរ អល់ឡោះនៅជាមួយ(ជួយ)គេ ហើយទ្រង់រំលឹកពីបុគ្គលនោះនៅក្នុងចំណោមម៉ាឡាអ៊ីកាត់ដែលមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់។