இஸ்லாத்தில் பெருநாள் தினம் என்பது அல்லாஹ் நேர்வழி காட்டி, அவனை வணங்குவதற்குப் பாக்கியமளித்தையிட்டு அவனுக்கு நன்றி செலுத்தும் விதமாக வணக்கங்களைப் பூரணப்படுத்துவதன் மூலம் மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்தும் ஒரு நாளாகும். பொதுவாக மக்கள் மனதை மகிழ்ச்சிப்படுத்துவதும், அழகான உடையணிவதும், தேவையுடையோருக்கு உதவுவதும், மக்கள் மனதை மகிழ்விக்கத் துணை புரியும் அனுமதிக்கப்பட்ட சகல கொண்டாட்டங்கள், நிகழ்வுகள் இத்தினத்தில் விரும்பத்தக்கதாகும். அவர்களுக்கு அல்லாஹ் செய்த அருளை அவர்களுக்கு நினைவுபடுத்துவதும் விரும்பத்தக்கதாகும்.

இது பெண்கள், சிறார்கள் உட்பட அனைவரும் வெளிச் சென்று நிறைவேற்றும் படி இஸ்லாம் வலியுறுத்திய ஒரு தொழுகையாகும். அதன் நேரம் பெருநாள் தினத்தன்று சூரியன் உதயமாகி ஓர் ஈட்டிப்பிரமாணம் அளவு உயர்ந்ததிலிருந்து சூரியன் உச்சிக்கு வந்து மேற்குத் திசையில் சற்று சாயும் வரையிலாகும்.

பெருநாள் தொழுகை இரு ரக்அத்களைக் கொண்டது. இரண்டிலும் இமாம் சத்தமிட்டு ஓத வேண்டும். அதன் பின் இரு குத்பாக்கள் (பிரசங்கங்கள்) நிகழ்த்தப்படும். ஒவ்வொரு ரக்அத்தின் ஆரம்பத்திலும் மேலதிக தக்பீர்கள் கூற வேண்டும். முதல் ரக்அத்தில் ஆரம்பத் தக்பீரின்றி மேலதிகமாக ஆறு தக்பீர்களும், இரண்டாவது ரக்அத்தில் ஸுஜூதிலிருந்து நிலைக்கு வரும் தக்பீரின்றி மேலதிகமாக ஐந்து தக்பீர்களும் கூற வேண்டும்.

அனுமதிக்கப்பட்ட அனைத்து முறைகளிலும் சிறார்கள், வளர்ந்தோர், ஆண்கள், பெண்கள் என அனைவரையும் மகிழ்விக்க வேண்டும். அழகான ஆடையணிந்து, அன்றைய தினம் பகலுணவு உண்பதன் மூலம் அல்லாஹ்வை வணங்க வேண்டும். அதனால்தான் பெருநாள் தினத்தில் நோன்பு நோற்பது ஹராமாகும்.

பெருநாள் தொழுகையுடன் தக்பீருடைய நேரம் முடிவடைகின்றது. பரகத் செய்யப்பட்ட ரமழான் நோன்பை பூரணப்படுத்திய மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்தவும், அதனை நோற்க வழிகாட்டியதற்காகவும், எமக்களித்த அருட்கொடைக்காகவும் அல்லாஹ்வுக்கு நன்றி செலுத்தவுமே இந்த தக்பீர் மார்க்கமாக்கப்பட்டுள்ளது.