శీతాకాలంలో చలి తీవ్రంగా ఉన్నపుడు గమనించవలసిన విషయం : చలిని తట్టుకుని జనాలు నమాజు కోసం బయటకు రాగల స్తితిలో ఉన్నప్పుడు అదాను యొక్క స్థితి మారదు, అనగా అదాను ఇవ్వవలసి ఉంటుంది.

చలికాచుకోవడానికి శీతాకాలంలో జనాలు నిప్పును వెలిగిస్తారు, ఒకొకసారి అది ఖిబ్లా దిశవైపుకు ఉండవచ్చు, ఈ నిప్పు అనేది ఖిబ్లా దిశవైపుకు లేకుండా చూడడం ఉత్తమం, ఎందుకంటే ఇది అగ్నిని ఆరాధించేవారితో పొలుతుంది గనక, అలాగే దాని కారణంగా నమాజు చేసే వ్యక్తి యొక్క దృష్టి అటువైపు మరలే అవకాశం కూడా ఉంటుంది, ఒక వేళ గత్యంతరం లేని పరిస్థితుల్లో ఆ అగ్నివైపే నమాజు చేసే పరిస్తితి ఉంటే గనక పరువాలేదు, చదవవచ్చు.

మంట లేని హీటర్ విషయానికొస్తే, దాని వైపు నమాజు చేయడంలో అభ్యంతరం లేదు.

రెండు నమాజులను కలిపి చదువుకునే పరిస్తితి ఎక్కువగా శీతాకాలములో వస్తుంటుంది, అలాగే వర్షం కూడా. కొందరు ధర్మ పండితులు తీవ్రమైన చల్లటి గాలి లేదా తీవ్రమైన చలి లేదా తీవ్రమైన మంచు కురవడంతో దారులు మూసుకుపోవడం లేదా బురదతో దారులు మూసుకుపోవడం వంటి పరిస్థితుల్లో కూడా కలిపి చదువుకోవచ్చును అని సెలవిచ్చారు.

నమాజులను కలిపి చదవడానికి గల ఉద్దేశాలు: నమాజు కోసం జనాలు పలు మార్లు బయటకు రావడం అనేది కష్టతరం అయినపుడు, ఇటువంటి సందర్భములో ఒక ఆజానుతో రెండు నమాజులను చదువుకోవచ్చును, అయితే మామూలు వర్షం లాంటి పరిస్తితి ఉండి తమ సాధారణ అవసరాలకు బయటకు రాగలిగే స్థితి ఉన్నపుడు మాత్రం ఈ అనుమతి వర్తించదు.

జమాతుతో కలిసి నమాజు చదవలేని వారికి రెండు నమాజులను కలిపి ఆచరించే అనుమతి లేదు. ఉదాహరణకు : స్త్రీలు, అనారోగ్యంతో ఉన్నవారు మరియు జమాతుతో నమాజు చదవడంలో నిర్లక్ష్యం చేసేవారు. వీరు ఆయా నమాజులకు చెందిన వాటి సమయాలలోనే నమాజులను ఆచరించవలసి ఉంటుంది. ఎప్పుడైతే ఈ నమాజులను కలిపి చదవే కారణం ముగిసిపోతుందో అపుడు కలిపి కాకుండా విడివిడిగానే వాటి సమయంలోనే చదువుకోవాలి.

నమాజును కలిపి చదివే(జమా) విషయములో కొన్ని సందర్భాలలో ఆ సమయంలో దానికి బలమైన కారణం ఉన్నదా లేదా అనే విషయంలో బేధాభిప్రాయాలు తలెత్తుతూ ఉంటాయి, మస్జిదు యొక్క ఇమామే దానికి బాధ్యతవహించవలసి ఉంటుంది, ఇలాంటి ఏమైనా భిన్నాభిప్రాయాలు వ్యక్తమయినపుడు ఆయన ఇతర పండితులతో సమాలోచన చేసి నిర్ణయం తీసుకోవాలి, ఆ సమయంలో అతనికి జమా చేయడం అనేది ఉత్తమం కాదు అనిపిస్తే చేయకూడదు. దీనివలన మస్జిదులలో వివాదాలను నివారించవచ్చును.

తాబయీల కథనాలు కొన్నింటిలో ఇలా ఉన్నది: "శీతాకాలం విశ్వాసి కోసం ఒక వసంతకాలం; పగలు తక్కువగా ఉంటుంది కాబట్టి అతడు ఉపవాసం ఉంటాడు, మరియు రాత్రి పొడవుగా ఉంటుంది కాబట్టి అతను నమాజులో నిలబడతాడు." (బైహఖీ, అస్-సునన్ అల్-కుబ్రా (8456). "అల్-సునన్ అల్-కుబ్రా" (8456). దీనిని వసంతకాలం అని ఎందుకు పిలుస్తారంటే అతడు ఆరాధన యొక్క తోటలలో విహరిస్తాడు, ఎందుకంటే శీతాకాలంలో పగలు తక్కువగా ఉండడం వల్ల అతను ఆకలి మరియు దాహం యొక్క ఇబ్బంది లేకుండా ఉపవాసం ఉండగలడు మరియు రాత్రి సుదీర్గంగా ఉండడం వల్ల రాత్రి నమాజు చేయగలడు, కాబట్టి అతను నమాజు మరియు నిద్ర మధ్యన సమతుల్యత సాధించగలడు.