அல்லாஹ் இவ்வுலகில் எம்மைப் படைத்து, உருவாக்கியிருப்பது எம்மை சோதிப்பதற்காகவே. அவன் கூறுகின்றான் : "உலகில் அழகிய செயலுடையவர் யாரென உங்களைச் சோதிப்பதற்காகவே மரணத்தையும் வாழ்வையும் அவன் படைத்தான்" (முல்க் : 02). இறைநம்பிக்கை கொண்டு அவனை அஞ்சியவர் சுவனம் நுழைவார், வழிகேட்டைத் தேர்வு செய்தவர் நரகில் நுழைவார்.

மனிதனுடைய வாழ்நாள் எவ்வளவு நீண்டாலும் நிச்சயம் ஒரு நாள் அது முடிந்து விடக்கூடியதுதான். நிலைத்திருப்பது, நிரந்தர வாழ்க்கை எல்லாம் மறுமையில் தான். அல்லாஹ் கூறுகின்றான் : "அவர்கள் அறிவார்களாக இருந்தால் நிச்சயமாக மறுமை வீடே நிரந்தரமான வாழ்வாகும்" (அன்கபூத் : 64).

படைப்பினங்களில் அல்லாஹ்விடம் மிகச் சிறந்தவர் இறைத்தூதர் ஸல் அவர்கள் தான். மக்கள் மரணிப்பதைப் போன்று நீங்களும் மரணிப்பீர்கள் என அல்லாஹ் அவர்களைப் பார்த்தே கூறுகின்றான். மறுமையில் தீர்ப்பு வழங்குவதற்காக அனைவரும் அல்லாஹ்வின் முன்னிலையில் இருப்பார்கள். அல்லாஹ் கூறுகின்றான் : "நபியே நிச்சயமாக நீரும் மரணிக்கக் கூடியவரே, இன்னும் அவர்களும் மரணிக்கக் கூடியவர்களே. பின்னர் நிச்சயமாக மறுமை நாளில் உமது இரட்சகனிடத்தில் தர்க்கித்துக் கொள்வீர்கள்" (ஸுமர் : 30, 31).

இவ்வுலக நிலை, அதன் குறுகிய காலத்தை நபியவர்கள் ஒரு மரத்தடி நிழலில் சற்று தூங்கி, ஓய்வெடுத்துவிட்டு பின்னர் அவ்விடத்தை விட்டு நகரும் ஒரு பிரயாணிக்கு ஒப்பிட்டு வர்ணித்துள்ளார்கள். (திர்மிதி 2377, இப்னுமாஜா 4109).

அதே போன்று அல்லாஹ் நபி யஃகூப் (அலை) தனது புதல்வர்களுக்கு செய்த உபதேசத்தையும் கூறிக் காட்டுகின்றான் : "நிச்சயமாக அல்லாஹ் உங்களுக்கு இம்மார்க்கத்தையே தேர்ந்தெடுத்துள்ளான். எனவே முஸ்லிம்களாகவே அன்றி நீங்கள் மரணிக்க வேண்டாம்". (பகரா : 132).

அல்லாஹ் தனக்கு நிர்ணயித்துள்ள காலக்கெடு எப்போது, எங்கு முடிவுறும் என்பதை ஒருவன் அறியாத போது, அதனை யாராலும் மாற்றிட முடியாது என்கிற போது உண்மையான புத்திசாலி தனது கால, நேரங்களை நற்செயல்கள், மார்க்க விடயங்களால் நிரப்புவது அவசியமாகும். ஏனெனில் அல்லாஹ் கூறுகின்றான் : "அவர்களுக்குரிய காலக்கெடு வந்து விட்டால் அவர்கள் ஒரு கணப்பொழுதும் முந்தவும் மாட்டார்கள், பிந்தவும் மாட்டார்கள்". (அஃராப் 34).

உடலிலிருந்து உயிர் பிரிவதன் மூலம் மரணிக்கும் அனைவரினதும் மறுமை அந்த வினாடியிலிருந்து ஆரம்பித்து மறுமைக்கான அவனது பயணம் ஆரம்பித்து விட்டது. இது மனித அறிவால் விளாவாரியாக அறிய முடியாத மறைவான அறிவைச் சார்ந்த விடயமாகும்.

மனிதன் பிறந்தது முதல் அவனது வளர்ச்சி, சிறுபிராயம் அனைத்திலும் சட்டங்கள், ஒழுக்கங்களில் கவனம் செலுத்திய இஸ்லாம் அவன் மரணித்த பின்னரும் அவனது உரிமைகளைப் பாதுகாப்பதற்கான சட்டங்களை, ஒழுக்கங்களை வலியுறுத்தி, அவனது குடும்பத்தினர், உறவினர்களின் நிலையிலும் கவனம் செலுத்தியுள்ளது. இம்மார்க்கத்தை முழுமைப்படுத்தி, தனது அருட்கொடைகளைப் பூரணப்படுத்தி இம்மகத்தான மார்க்கத்திற்கு வழி காட்டிய அல்லாஹ்வுக்கே எல்லாப் புகழும்.

நோயை எதிர்கொண்டு, நிவாரணம் பெறுவதை நம்பிக்கையூட்டும் வகையில் பொருத்தமான வார்த்தைகளைப் பயன்படுத்தி அந்நோயாளியை நலம் விசாரக்க வேண்டும். அவரை நல் வழியின் பால் அழைக்க பொருத்தமான சந்தர்ப்பத்தைப் பயன் படுத்தி, அல்லாஹ்வையும், மறுமை நாளையும் நிதானமாகவும் அழகாகவும் அவருக்கு நினைவூட்ட வேண்டும். இதற்கு சிறந்த உதாரணமாக நபியவர்கள் இருந்ததை ஒரு நபித்தோழர் எமக்கு அறிவிக்கின்றார். "நபி(ஸல்) அவர்களுக்குப் பணி விடை செய்து கொண்டிருந்த ஒரு யூதச் சிறுவன் திடீரென நோயுற்றான். எனவே, அவனை நோய் விசாரிக்க நபி(ஸல்) அவர்கள் அவனிடம் வந்து, அவனுடைய தலை மாட்டில் அமர்ந்து, 'இஸ்லாதை ஏற்றுக் கொள்!' என்றார்கள். உடனே அவன் தன்னருகிலிருந்த தந்தையைப் பார்த்தான். அப்போது அவர், 'அபுல் காஸிம் (நபி(ஸல்) அவர்களின் கூற்றுக்குக் கட்டுப்படு'' என்றதும் அவன் இஸ்லாத்தை ஏற்றான். உடனே நபி(ஸல்) அவர்கள், 'இவனை நரகத்திலிருந்து பாதுகாத்த அல்லாஹ்வுக்கே சகல புகழும்'' எனக் கூறியவாறு அங்கிருந்து வெளியேறினார்கள்". (புஹாரி 1356).

மரணத்தருவாயில் இருப்பவருக்கு கலிமாச் சொல்லிக் கொடுத்தல்.

நோயாளியிடம் மரணம் நெருங்குவதற்குரிய அறிகுறிகள் தென்பட்டால் நிதானமாக, பொருத்தமான அமைப்பில் அவரை அணுகி, சுவனத்தின் திறவுகோல், ஏகத்துவ வார்த்தை லாஇலாஹ இல்லல்லாஹ் என்ற கலிமாவை சொல்லிக் கொடுத்து, அதனைக் கூற உற்சாகப் படுத்த வேண்டும். "உங்களில் மரணத் தருவாயில் உள்ளவர்களுக்கு லாயிலாஹ ‎இல்லல்லாஹ் என்று சொல்லிக் கொடுங்கள்". என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.‎ (முஸ்லிம் 916).

உமது பாடத்தை வெற்றிகரமாக பூர்த்தி செய்துள்ளீர்